ایران رویایی چه شكلی است؟
لباس دونی: شاید اثری فرهنگی باشد یا شاید واقعا جغرافیا بتواند دلبستگی خاصی در آدم ها ایجاد كند. فعلا بدون پاسخ دادن به این چرایی هم روشن است كه برای بسیاری از آدم ها «وطن» چیزی بیش از یك جغرافیاست كه صرفا در شناسنامه به آن اشاره شود. وطن جایی است كه برای آن آرزوهایی داریم؛ جایی كه می خواهیم « رویایی» باشد. ایران رویایی برای هر كسی یك مدلول خاص دارد.
به گزارش لباس دونی به نقل از ایسنا، میثم شرفی، روزنامه نگار، می گوید: «ایران رویایی، جایی است كه پدری شرمنده خانواده نباشد و متعهدی صندلی متخصصی را اشغال نكرده باشد. همیشه منطق برنده باشد و منافع ملی قربانی هیچ مصلحت دیگری نباشد.»
مصطفی شوقی، مستندساز نیز ایران رویایی را جایی می داند كه در آن «مردم آداب گفت و گو را رعایت نمایند، به هم توهین نكنند و به عقاید هم احترام بگذارند. همگی منافع ملی را به منافع شخصی ترجیح بدهند.»
سامان موحدی راد، روزنامه نگار نیز رسیدن به ایران رویایی را رسیدن به برابری حقوق بانوان و مردان می داند: «وقتی كه آن پوسته تحجر واقعا شكسته شود و همه با ایمان قلبی این برابری را بپذیرند.»
فرشید غضنفرپور، روزنامه نگار نیز ایران رویایی را كشوری می داند كه «مجموعا رو به جلو حركت می كند. شهروندانش فارغ از جنسیت، نسبت با مقامات، عقیده و مذهب، از شرایط مساوی برای پیشرفت برخوردار می باشند. فساد در آن حداقلی است و درآمدش از راه فروش منابع خام نیست. در یك جمله كشوری است جهت زندگی كردن و ساختن آینده.»
سوربا، دانشجوی حقوق ایرانی در كانادا می گوید در ایران رویایی، او كسی است كه از بامداد تا شب همه تلاشش را خواهدنمود تا هیچ كودكی در هیج كجای این سرزمین، غمگین، فقیر، تنها و بی پناه نباشد.
راضیه ایرانی، متخصص طب پیشگیری و رفتارشناسی هم ایران رویایی را جایی می داند كه در آن می تواند «یك شهروند بی دغدغه خوشحال» باشد كه «هیچ كجای دنیا را به گوشه دنج وطن ترجیح نمی دهد».
همچنین هادی یزدانی، پزشك، ایران رویایی را جایی می داند كه در آن «هر فردی همان طوری كه هست، با تمام افكار و علایق و عناصر هویت سازش وجود دارد و حذف نمی گردد.»
محمد صابریان، مهندس شیمی نیز معتقد است: «ایران رویایی جایی است كه اقتصاد خلاق با كمترین نابرابری و بدون تخریب محیط زیست در آن وجود دارد.»
حسین رستمی، نویسنده و مشاور روابط عمومی هم ایران رویایی را جایی می خواهد كه «همه كسانی كه از آن مهاجرت كرده اند، باردیگر به آن برگردند».
محمدحسین هم می گوید: «ایران رویایی من جایی است كه همین قانون اساسی كه داریم در آن بطور كامل اجرا شود.»
ع. ششگلانی، پژوهشگر تاریخ، معتقد می باشد ایران رویایی جایی است «توسعه یافته با تولیدات رقابتی در سطح جهانی، قدرتی سیاسی - نظامی در سطح بین المللی و مركز جاذبه فرهنگی از آسیای میانه تا قفقاز و خاورمیانه.»
فرشید سادات شریفی، ویراستار و پژوهشگر ادبی نیز می گوید در ایران رویایی «پروژه هایی از جنس توانمندسازی با ادبیات خواهیم داشت. كمك می نماییم آدم ها با ادبیات، زندگی بهتری داشته باشند و رنج كمتری را تحمل كنند. دیگرپذیر باشند آن هم با اتكا به توانایی های خودشان نه صرفا مصرف كننده.»
شرمین نادری، نویسنده، نیز ایران رویایی را ایرانی با «یك عالم مدرسه های قشنگ و هوای سالم و بخاری های قشنگ خوب و كتاب های شعر و قصه و حیاط های پر از درخت و خنده بچه ها» توصیف می كند.
محسن بیات زنجانی، ایران رویایی را جایی توصیف می كند كه در آن «مردم به سبب آدم بودن در كنار هم به خوبی زندگی می كنند و مسائل دیگر در این نوع زندگی اثرگذار نیست».
مریم سرافراز هم می گوید: «ایران رویایی جایی است كه در آن قوانین درستی جهت زندگی مسالمت آمیز مدنی، تحصیل، اقتصاد و تجارت، محیط زیست، سیاست خارجی و داخلی وجود دارد و به درستی اجرا می شود، كسی فراتر از قانون نیست و همه در مقابل قانون برابرند».
ایران رویایی فرشته، جایی است كه در آن «همه بچه ها تا ۱۸ سالگی می توانند درس بخوانند و كودكی كنند» و برای نگار، جایی است كه «كودك كار ندارد، كسی محتاج نان شب نیست و همه آدم ها در آن از حقوق یكسان برخوردارند».
برای امین، ایران رویایی جایی است كه در آن «اكثر مردم دروغ نمی گویند، كار و زحمت را افتخار می دانند، روشنفكران واقعا فكر می كنند و اهل حسادت و دشمنی و سطحی نگری نیستند و مردم برای همدیگر حق آزادی و برابری قائلند».
هرتسین، ادیب و روزنامه نگار رمانتیك روسی، معتقد بود: «تنها بدین سان می توانی بر آدم ها تاثیر بگذاری كه خواب های آنها را واضح تر از خودشان خواب ببینی». رویا ساختن و رویا داشتن، قسمتی از مسیر حركت به سمت پیشرفت است.
ایران رویایی شما چه شكلی است؟
منبع: لباس دونی
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب