مترجم:
كتاب هنر چین از ۱۹۸۰ برطرف كننده ی شناخت ناقص ما از هنر این كشور است
مترجم کتاب «هنر چین از 1980» معتقد می باشد این کتاب که در 2 جلد با دربرگیرندگی نمایش و تحلیل 600 اثر پخش شده، برطرف کننده‌ی شناخت ناقص ما از هنر این کشور است.
به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، نشست رونمایی از کتاب هنر چین از ۱۹۸۰ دوشنبه ۱۴ تیرماه با حضور رایزن فرهنگی چین در ایران، مدیرعامل انتشارات علمی و فرهنگی، رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین و پژوهشگران و استادان دانشگاه و به همت انتشارات علمی و فرهنگی در ساختمان اصلی این انتشارات برگزار شد.
فرهنگ بهترین گزینه برای نزدیکی ارتباطات جهانی است
نادره رضایی، درباره آثار متناسب با حوزه چین در انتشارات علمی و فرهنگی اظهار داشت: در این هفت دهه کارهای مختلفی متناسب با موضوع امروز در حوزه چین صورت گرفته که خود مانند نهادی متولی تخصصی بوده است، اما متأسفانه به علت ضعف های موجود در بخش های مختلف فرهنگی و عدم ارتباط گیری مناسب زحماتی که در این مجموعه کشیده شده است، به خوبی عرضه و شناسانده نشده است.
او افزود: کتاب دوجلدی هنر چین از ۱۹۸۰ برگزیده ای از آثار هنرمندان معاصر چین است که اصل آن در مجموعه ای ۶ جلدی در سال ۲۰۱۵ در چین انتشار یافته است. این کتاب مجموعه نمایشگاهی سیار از آثار هنرمندان چینی طی چهار دهه گذشته یعنی از زمان در پیش گرفتن سیاست های اصلاحات و درهای باز در ۱۹۸۰ در کشور چین است.
وی اضافه کرد: مجموعه ای از آثار برگزیده هنرمندان معاصر چینی در این مجموعه از رهگذر بازنمایی مناظر طبیعی و زندگی روزمره اقوام و روستاییان و نیز با به تصویر کشیدن و تبیین هنری تجربه های تاریخی تلخ این ملت، ما را با جلوه های مختلف زندگی مردم این کشور آشنا می کند. ملت و کشوری غنی از نظر فرهنگ و شیوه های آفرینش هنری که با وجود روابط دیرینه اقتصادی و فرهنگی برای ما کمتر شناخته شده است.
مدیرعامل انتشارات علمی و فرهنگی ضمن تشکر از از زهره هدایتی بیدهندی مترجم این کتاب درباره لزوم گسترش حوزه فرهنگ در رابطه ایران و چین اظهار نمود: ما حداقل ۱۰ عنوان کتاب در حوزه چین داریم. در پنجاهمین سال روابط ایران و چین اگر حوزه‌ی فرهنگ به کمک حوزه اقتصاد بیاید، مسیر ما در جهت توسعه و تعامل اثربخش تسهیل خواهد شد. نیز برای گذار از این وضعیت سخت کرونایی و ایجاد قرابت در بین ارتباطات جهانی، فرهنگ بهترین گزینه است.
رضایی در انتهای سخنان خود تصریح کرد: رونمایی از این کتاب را مناسبتی قرار دادیم که مخاطبان این مجموعه را بیشتر ببینند و ما هم بیشتر با فرهنگ کشور چین آشنا شویم. این مجموعه به نظر من کار بزرگی انجام داده است، اما ضعف در ارائه و معرفی دو کشور نسبت به یکدیگر همچنان وجود دارد.
از کیفیت بالای کتاب هنر چین از ۱۹۸۰ شگفت زده شدم
جوزی هاو، رایزن فرهنگی چین، درباره‌ی کیفیت خوب کتاب هنر چین ۱۹۸۰ تشریح کرد: هنر چین از ۱۹۸۰ کتابی باارزش برای خوانندگان علاقه مند به حوزه چین است که در پنجاهمین سالگرد رابطه ایران با چین عرضه شده است.
جوزی هاو درباره‌ی کتاب در سخنان تکمیلی خود اظهار داشت: این دو جلد نمایشی از حوزه های مختلف هنر چین در زمینه‌ی آبرنگ، سفالگری، مجسمه سازی و دیوارنگاری ها که بسیارخوب انتخاب شده اند. در زمان گذشته مبادلات و تأثیرات متقابل نقاشی چین و ایران در مینیاتور و نقاشی باستانی مشهود است که کتاب هایی هم در ابن زمینه وجود داشته و دارد. در این میان کتاب هایی که به معرفی هنرهای چین از سال ۱۹۸۰ بپردازد کم بوده و شاید این کتاب جزو نخستین آنها باشد.
رایزن فرهنگی چین درباره‌ی تحولات هنر چین از سال ۱۹۸۰ به بعد اظهار داشت: هنر همان گونه که مبین احساسات است مبین طرز زندگی اجتماعی، مبین تحولات اجتماعی و... نیز است. سال۱۹۸۰ تا امروز سال فراموش نشدنی برای چین بوده است. چین از همان سال سیاست اصلاحات و درهای باز سیاسی را اجرا کرد. این سیاست ها مردم، اقتصاد و زندگی مردم را بسیار تغییر داد. همه‌ی این آثار مبین تغییرات عمیق اجتماعی و اقتصادی مردم و تغییر اندیشه و فلسفه در آثار هنری است.
جوزی هاو اضافه کرد: تا حالا به علت پنجاهمین سالگرد رابطه‌ی ایران و چین چند تفاهم نامه هنری و فرهنگی امضا کرده ایم. یکی از آنها، تفاهمنامه سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی با اداره کل ملی مطبوعات چین است که با موصوع ترجمه و انتشار کتاب های کلاسیک است.
این رایزن فرهنگی در انتها درباره‌ی حمایت ایرانیان از چین در زمان شیوع کرونا نیز اظهار داشت: یادمان نرفته که در شروع شیوع کرونا مردم ایران چقدر صمیمانه از مردم چین حمایت کرده و طوماری چندهزار نفر را امضا کردند که الان در موزه ملی چین نگهداری می شود. خوشحاایم که دو کشور در زمینه‌ی واکسن کرونا هم همکاریهای لازم را دارند تا این ویروس را بزودی مهار کنند.
مردم ایران و چین همدیگر را از دوربین رسانه های غربی می شناسند
مجیدرضا حریری، رییس اتاق مشترک بازرگانی چین و ایران در شروع سخن درباره لطمه های عدم شناخت مردم دو کشور از هم اظهار نمود: یکی از بزرگ ترین لطمه ها در روابط ایران و چین که هنوز هم باقی ست، این است که مردم چین و مردم ایران همدیگر را از لنز دوربین شبکه های ماهواره ای می شناسند. این مشکل از کوتاهی ما است که نمی توانستیم شرایط حال و پیشرفته کشور خودرا به دنیا معرفی نماییم.
او با اشاره به اینکه مقابل این دو کشور پروپاگانداهای منفی زیادی وجود دارد اظهار داشت: زمانی فکر می کردیم که چقدر خوب می شود اگر رایزن فرهنگی هر دو کشور قویتر از رایزن سیاسی، بازرگانی و امنیتی آنها عمل کنند؛ چون اگر مردم دو کشور با هم آشنا نشوند تجارت ما هم به مشکل برمی خورد.
حریری درباره‌ی پشتیبانی از فعالیتهای فرهنگی میان دو کشور بیان نمود: برای رونمایی از این کتاب اظهار شادمانی می کنم و شخصاً تلاش می کنم که فضایی ایجاد کنم تا مردم ما چین را بیشتر بشناسند. در تدوین سند ۲۵ ساله ایران و چین تا جایی که نظر ما را خواستند همیشه روی روابط مردم با مردم و فعالیتهای فرهنگی و هنری اصرار داشتیم. بعنوان تاجر و برپایه تجربه می گویم که رابطه‌ی ایران و چین به نفع هر دو طرف است و هرقدر این روابط گسترش پیدا کند، منافع ملی ما هم بیشتر تامین می شود.
هنر چین از ۱۹۸۰ همچون پنجره های گشوده میان ایران و چین است
حامد وفایی استاد دانشگاه تهران و پژوهشگر مطالعات چین بود. وی با اشاره به اینکه حوزه فرهنگ در ارتباطات دو کشور مهم می باشد، اظهار نمود: انتشار این کتاب اقدامی مهم در زمینه‌ی ارتباط فرهنگی بین دو کشور است. امروز بحث رابطه‌ی با چین برای کشورها انتخاب نیست، بلکه ضرورتی استراتژیک است. این امر به ماهیت بخش های مختلف چین در دنیا ربط دارد. چین کارخانه جهان است و بزرگ ترین شرکای او دشمنان این کشورند.
وفایی افزود: امروز در ایران چارچوب مشارکت راهبردی بین ایران و چین حاکم است و پایه و مبنای این روابط راهبردی، شناخت است. ما با چین «پل »های تاریخی و فرهنگی زیادی داریم اما در روابط ما با هم از این پل ها استفاده نشده است. نقص در این حوزه به «پنجره »هایی بازمی گردد که برای شناخت بیش تر رو به کشور مقابل باز شود. پنجره های ما به چین از نگاه غربی ها باز می شود. این در شرایطی است که یکی از مهم ترین پنجره های رو به چین، پنجره فرهنگ و هنر است. همچنان که در مقدمه‌ی این کتاب به زخم های تاریخی چین در سال ۱۹۸۰ اشاره شده است و شناخت این زخم ها در هنر چین متجلی است.
این استاد دانشگاه در ادامه دو نقد به کتاب وارد کرد و اظهار داشت: مقدمه کتاب خوب و کامل است که فان دی آن یکی از بزرگان معاصر هنر چین آنرا نوشته است، من انتظار داشتم مترجم کتاب هم مقدمه ای برای آن می نوشت. مورد دوم هم جای خالی کاراکترها و نویسه های چینی در این کتاب است. وقتی ما کتاب جامعی از چین منتشر می نماییم، نمی توانیم این مورد را نادیده بگیریم. به نظرم در تجدید چاپ این کتاب، خوب است کاراکترهای به زبان اصلی هم در آن ذکر شود.
چینی ها با نقاشی و ما با شعر به اعتلای فرهنگی رسیدیم
زهره هدایتی بیدهندی مترجم کتاب هنر چین از ۱۹۸۰، نیز اظهار داشت: این کتاب در سال ۲۰۱۵ در ۶ جلد به زبان انگلیسی چاپ شد و راهنمای برای ترجمه به فارسی بود. ما به علت ملاحظات فرهنگی و مالی و اقتصادی مجبور بودیم کتاب را خلاصه و در ۲ جلد چاپ نماییم. با نگاهی به این مجموعه بعنوان کسی که تخصصی در زمینه‌ی هنر چین ندارم، کتاب برایم مانند نمایشگاهی سیار از هنری بود که آنرا نمی شناختم. هرچند می دانستم قرن ها و سده ها فرهنگ و هنر چین بر فرهنگ ایران تأثیرگذار بوده.
او افزود: این کتاب در ۲ جلد با دربرگیرندگی نمایش و تحلیل ۶۰۰ اثر انتشار یافته است. ما تلاش کردیم آثاری را انتخاب نماییم که مضامین و سبک های مختلف هنری را در خود بگنجاند. مشترکات این کتاب با جلد اصلی اشتراکات انسانی مانند تجربیات تلخ تاریخی و زندگی های روستایی، تجربیات زندگی روزمره‌ی چینی هاست که حس صمیمیت را بوجود می آورد.
این مترجم درباره‌ی تاثیر هنر غربی بر کار هنرمندان معاصر چین بیان نمود: وقتی کتاب را ورق می زنیم، متوجه می شویم که هنرمند معاصر چین پس از سیاست های درهای باز و آشنا شدن با فرهنگ و تمدن غرب، فرهنگ و تمدن کهن خودرا فراموش نکرده و از هنر غرب زمینه هایی را دریافت کرده است. ما با شعر و چینی ها با نقاشی به اعتلای فرهنگی رسیدند. چینی ها خط را به نقاشی منتقل کرده اند و آنچه می اندیشند را در خط نشان می دهند. نمونه‌ی مشابه این مورد در زبان فارسی را در شعر می بینیم. هنرمند معاصر چینی در نقاشی آبرنگ، رنگ روغن، دیوارنگاری و سفالگری از اصل خود دور نشده است.
هدایتی در انتها بیان نکات خود تصریح کرد: امیدوارم با ترجمه‌ی این کتاب فضایی برای هنرمندان ایرانی باز شود تا آنها هم بیان هنری خودرا با دیدن این آثار بسط دهند.
هنر چین از ۱۹۸۰ برطرف کننده‌ی شناخت ناقص ما از هنر معاصر چین است
محمد دهقانی نویسنده کتاب یادداشت های پکن در شروع سخن خود اظهار داشت: جای چنین کتابی درباره‌ی هنر معاصر چین خالی بود، برای اینکه تصور ما از هنر چین در حد خط نقاشی های سنتی این کشور است. متأسفانه همان گونه که گفته شد ما با چین از زاویه دید غربی ها آشناییم.
او افزود: محمدغزالی گزاره ای دارد که می گوید «در عالم وجود چیزی بهتر از آنچه هست امکان ندارد». من فکر می کنم منظور غزالی این است که آنچه خدا خلق کرده است بهترین آفرینش است و بهتر از آن ممکن نیست. من عینیت این گزاره را در زندگی چینی ها دیدم که در نقاشی های این کتاب هم مشاهده می شود. چینی ها بدترین وجوه حقیقت را هم به شکل زیبا و خواستنی نشان می دهند.
این پژوهشگر درباره‌ی وجوه مشترک فرهنگ ایران و چین اظهار داشت: وجه شباهت فرهنگ قدیم ایران با سنت قدیم چین غذاخوردن است که در شاهنامه هم این امر ستایش شده است. مشترکات ما زیاد است اما متأسفانه کاری برای آن نکرده ایم. مردم ایران چین را فقط از روی محصولات صنعتی مدرن می شناسند.
دهقانی در انتها تصریح کرد: بهتر است دولت ها پای خودرا از فرهنگ عقب بکشند. متأسفانه رایزن های فرهنگی ما در چین مناسب عمل نمی کنند. دولت چین هم باید ارتباط خودرا با ایران قوی تر کند، از چنین کارهایی حمایت مستقیم کند و در معرفی فرهنگ ایرانی به چینی ها تلاش بیشتری داشته باشد.
در اختتام نشست نیز مراسم رونمایی از کتاب دوجلدی هنر چین از ۱۹۸۰ در مکان موزه و مرکز اسناد انتشارات علمی و فرهنگی با حضور حاضران برگزار شد و مهمانان ضمن بازدید از موزه‌ی اخیرا افتتاح شده‌ی این انتشارات، از کتاب مدّنظر رونمایی کردند و در دفترچه یادبود موزه به یادگار یادداشت هایی نوشتند.
کتاب دوجلدی هنر چین از ۱۹۸۰، در دو جلد توسط انتشارات علمی و فرهنگی انتشار یافته است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب