فقط با دستور دادن نمی توان کار فرهنگی خلق کرد
به گزارش لباس دونی، مدیرعامل بنیاد ملی بازیهای کامپیوتری اظهار داشت: صرفا با دستور دادن یا گفتن اهداف نمی توان کار فرهنگی خلق کرد
به گزارش لباس دونی به نقل از مهر، نشست «جایگاه بازی در سیاستگذاری هنر» با حضور محمد حاجی میرزایی مدیرعامل بنیاد ملی بازیهای کامپیوتری، فرزانه شریفی مشاور پژوهشی و عضو هیات مدیره بنیاد ملی بازیهای کامپیوتری و احسان جازم معاون حمایت بنیاد ملی بازیهای کامپیوتری در فرهنگستان هنر اجرا شد.
محمد حاجی میرزایی مدیرعامل بنیاد ملی بازیهای کامپیوتری درباب اثرگذاری بازیهای ایرانی به عنوان یک محصول فرهنگی اظهار داشت: امروز مسئولان سیاست گذار فرهنگی اهمیت بازیهای دیجیتال را درک کردند. البته وقتی اهمیت مبحث را متوجه شوند اما خود بازی را بلد نباشند، مدل حمایت ها و سیاستگذاری ها به این سمت می رود که یک سری اهداف فرهنگی خوب را لیست کنند و انتظار داشته باشند که هر بازی که می سازیم این اهداف را بیان کند. این درحالی است که صرفا با دستور دادن یا گفتن اهداف نمی توان کار فرهنگی خلق کرد.
وی اضافه کرد: در عرصه سینما و موسیقی این مساله به خوبی درک شده که برای اتخاذ تمام سیاستهای فرهنگی در این عرصه ها باید با متخصصان همان حوزه صحبت کنند تا نتیجه مطلوب حاصل شود. متاسفانه این فهم هنوز در عرصه بازی سازی دیجیتال شکل نگرفته است به این علت دو جریان بازی سازی در کشور شکل گرفته است؛ یک گروه که مستقل کار می کند و گروه دیگر که به نکات فرهنگی مدنظر مسئولان، تن می دهد و محصول نهائی می شود چیزی که ظاهری شبیه به بازی دارد اما اصلاً سرگرم کننده نیست. اگر بازی سرگرم کننده نباشد در نهایت می تواند یک پویانمائی تعاملی باشد به گونه ای که صرفا کنترل شخصیت های پویانمائی دست بازیکن باشد بدون این که سرگرم شود.
مدیرعامل بنیاد ملی بازیهای کامپیوتری اظهار داشت: بازی باید بتواند رقابت پذیر و تکرارپذیر باشد؛ ما محصولات زیادی داریم که هزینه سنگینی هم از بیت المال برای شان صرف شده است. در این بازیها کاراکتری در یک محیط راه می رود و کارهایی شبیه به بازی می کند، اما خروجی نهائی یک بازی واقعی نیست بلکه تنها توانسته توقعات کارفرمای فرهنگی یا حاکمیتی را برآورده کند. این فرد تفاوتی بین دو مدلی که قید کردم نمی بیند چون خودش اصلاً زمان کافی اختصاص نمی دهد که این بازی را انجام دهد؛ یعنی کارفرما بازی سفارش می دهد اما حس می کند چیزی که سفارش داده است برای بچه هاست و دیگر حوصله ندارند با آن مشغول شوند تا ببینند اصلاً می تواند اهدافی مانند مقاومت، تاب آوری، پشتیبانی از خانواده و… را منتقل کند یا خیر.
وی اضافه کرد: مدام می گوییم شاهنامه ظرفیت خوبی برای بازی سازی دارد و اتفاقاً بازی هایی هم در رابطه با این مساله سفارش گرفته و تولید شده است، اما کسی با آنها بازی نمی نماید. این که مخاطب صرفا در فضای بازی کنترلِ رستم و افراسیاب را به دست بگیرد که در یک محیط راه بروند، بازی نیست و تنها می تواند سفارش دهنده را راضی کند.
حاجی میرزایی اظهار داشت: در عرصه موسیقی و سینما کارهای سفارشی خوبی تولید می شود اما در عرصه بازی این گونه نیست. بازیهای سفارشی هستند که با سروصدای رسانه ای زیادی انتشار یافته اند اما وقتی میزان مخاطب آنها را بررسی می کنید، متوجه می شوید که دست بازیکنان نهائی یعنی همان ۳۰ میلیون نفری که حداقل هفته ای یک ساعت بازی می کنند، نرسیده است. ازاین رو سیاستگذاری در این عرصه نیازمند این است که اول سیاست گذاران ما یاد بگیرند، بازی چیست. یعنی من اگر بخواهم در رابطه با بازی نظر و یا سفارش محصول بدهم تا ندانم بازی چیست، نمی توانم این کار را انجام بدهم.
وی خاطرنشان کرد: اگر سیاستگذاری است که می گوید بازی از سن من گذشته و به درد من نمی خورد، بهتر است او در رابطه با بازی سیاستگذاری هم نکند. اگر این حرف را در رابطه با سینما بگوییم، همه با آن موافق می باشند اما بازی را خیلی جدی نمی گیرند و خیلی از مسئولانی که این حوزه را نمی شناسند خیلی راحت در رابطه با سیاستها و قوانین آن تصمیم گیری می کنند.
مدیرعامل بنیاد ملی بازیهای کامپیوتری اظهار داشت: تصمیم گیری و سیاستگذاری در عرصه بازی باید به دست آدم هایی که در این عرصه دغدغه دارند سپرده شود. اگر این اتفاق بیفتد خود به خود خیلی از مسایل مسیر خویش را پیدا می کنند. ما کشور بدون فرهنگی نیستیم و پر از روایت، فرهنگ، ارزش و تاریخ هستیم و اگر کار دست کسانی باشد که بلد کار هستند خود به خود بازی سازان ما به فهرستی از بازیهای خوب خواهند رسید. اما الان از این اتفاق دور هستیم چون تصمیم گیری های این حوزه در جای درست خود صورت نمی گیرد.
وی با اشاره به اینکه سرمایه گذاری برای تولید بازی نیز از اهمیت فراوانی برخوردار است، به ذکر مثالی پرداخت و اظهار داشت: چند روز قبل اعلام گردید که بازی GTA که قرار بود تیرماه سال آینده عرضه گردد، آبان ماه سال آینده منتشر می شود و همین چند ماه تاخیر حدود دو میلیارد دلار هزینه برای توسعه دهنده این بازی بدنبال دارد که از تمام بودجه فرهنگی کشور ما در همه زمینه ها بیشتر است. یا در مثالی دیگر صندوق توسعه سعودی در عربستان، چند ماه پیش یک استودیو بازی سازی به قیمت ۵۵ میلیارد دلار خریداری کرد. خب در این شرایط آیا رقابت کردن برای ما با بودجه مصوبی که برایمان در نظر می گیرند، راحت است؟ البته اگر همان بودجه محدود هم صرفِ تولید بازی مناسب شود، شرایط بهتر می شود.
حاجی میرزایی با تکیه بر اهمیت شناخت ذائقه مخاطب، اظهار داشت: باید ابتدا متوجه باشیم سلیقه مخاطب چیست تا بعد بتوانیم متناسب با آن بدنبال فرهنگسازی و یا تغییر ذائقه مخاطب باشیم.
سهم ناچیز بازیهای ایرانی در سبد مصرف بازیکنان ایرانی
فرزانه شریفی مشاور پژوهشی و عضو هیات مدیره بنیاد ملی بازیهای کامپیوتری نیز در این جلسه با اشاره به روند مصرف بازیهای دیجیتال در ایران اظهار داشت: بازی به عنوان یکی از صنایع خلاق در میان همه ی این صنایع تنها صنعتی بوده است که مصرف آن در تمام سالهای گذشته بصورت منظم پایش شده است ازاین رو میزان مصرف هیچ گاه برای ما مبهم نبوده است.
وی با اشاره به آخرین پایش مصرف بازیهای دیجیتال در ایران که توسط بنیاد ملی بازیهای کامپیوتری انجام و آماده انتشار است، اظهار نمود: پیمایش مصرف بازی تا سال ۱۴۰۲ ما را با اعداد و آمار جالب توجهی در قسمت های مختلف مواجه کرده است که در ایام آینده توسط وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی اعلام می شود.
عضو هیات مدیره بنیاد ملی بازیهای کامپیوتری با اشاره به اینکه ۳۰ میلیون نفر گیمر در کشور داریم، اضافه کرد: برمبنای میزان جمعیت کشور این آمار ۳۴ درصد جمعیت کشور را شامل می شود. بخش قابل توجهی از این جمعیت نوجوانان و جوانان هستند، اما میانسالان و کهنسالان نیز حجم مصرف قابل توجهی دارند به گونه ای که حتی تا سن ۸۵ سال هم گیمر داریم. بدین سبب ما با یک صنعت خلاقه خیلی پردرآمد و گسترده مواجه هستیم.
وی در رابطه با این که از سبد مصرفی بازیِ گیمرهای ایرانی چه حجمی به بازیهای بومی و ایرانی اختصاص دارد، توضیح داد: این حجم هر سال رفته رفته کمتر شده است به گونه ای که به عنوان مثال از هر ۲۰ بازی مورد علاقه بازیکنان ایرانی، شاید یک یا دو عنوان بازی ایرانی باشد. این روند را نمی توان صرفا متوجه بازی سازان دانست برای اینکه بازی سازان درحال تولید بازی هایی باکیفیت های قابل قبول هستند و حتی برخی گروه ها برای گروههای خارجی بازی می سازند، بدین سبب ما توان کافی برای توسعه دادن بازیهای خوب داریم اما آن چه ما را با مشکل مواجه می کند، به حوزه سیاستگذاری بازمی گردد. اگر بتوان حمایت بیشتری از بازی ساز انجام داد و مدلهای سرمایه گذاری بر بازی سازی را بهبود ببخشیم اساسا بر این سبد مصرفی هم اثر گذار خواهد بود.
شریفی اظهار داشت: برپایه این پیمایش شخصیت مورد علاقه بازیکنان ایرانی در تمام گروههای سنی هم شخصیت های غیر بومی است. تنها شخصیت بومی مورد علاقه بومی، شخصیت «گلمراد» مربوط به بازی «گلمراد» از تولیدات استودیو مدریک است که یک بازی داستان محور است. «گلمراد» شخصی روستایی است که پس از شخصیت های رونالدو و مسی که مورد علاقه تمام بازیکنان دیجیتال در تمام گروههای سنی است، او را در آخرین رده بندی های فهرست می بینیم.
وی اضافه کرد: این مساله نشان داده است ما در طراحی شخصیت هم می توانیم کاری قابل توجه عرضه نماییم. دراین خصوص باید به بازی سازان کشور فضای بیشتری دهیم. تغییر ذائقه بازی کنان امری فرهنگی و طولانی مدت است که نیازمند سرمایه گذاری های اقتصادی و فرهنگی مناسب می باشد. تصور می کنم مشکل اصلی در عرصه سیاستگذاری است.
عضو هیات مدیره بنیاد ملی بازیهای کامپیوتری به برگزاری اردوهای آموزش بازی سازی انستیتو ملی بازی سازی در استانهای کشور اشاره نمود و اظهار داشت: در سالیان اخیر بنیاد ملی بازیهای کامپیوتری تلاش هایی برای این حوزه داشته است که نمونه آنرا در برگزاری بوت کمپ های آموزشی بازی سازی در سطح مراکز استانی یا شهرستان ها شاهد می باشیم. کوشیدیم تعداد زیادی از آنهایی که استعداد کافی بازی سازی داشتند را شناسایی نماییم تا بتوانیم آنها را توانمند کرده و به شبکه صنعت متصل نماییم. دراین خصوص با بودجه محدود بنیاد و حتی بودجه های استانی کوشیدیم کار استعدادیابی را انجام دهیم که عدالت فرهنگی و آموزشی تا حدی برقرار شود.
وی با اشاره به برگزاری هفتمین دوره جایزه بازیهای جدی ذیل رویداد «هفته بازی؛ هفت خوان» اظهار داشت: در این عرصه از سرگرمی برای اهداف والاتر و اثربخشی درمانی و آموزشی استفاده می نماییم. در حال حاضر بازی هایی داریم که در خدمت درمان و توانبخشی قرار می گیرد.
ترکیبی از حمایت های مادی و معنوی در ساختار همگرا
احسان جازم معاون حمایت بنیاد ملی بازیهای کامپیوتری، به ساختار حمایتی «همگرا» در بنیاد اشاره نمود و اظهار داشت: «همگرا» حال یک ساختار حمایتی صرف نیست بلکه همه بخش های فعال در عرصه گیم در آن عضو می شوند؛ از بازی ساز انفرادی گرفته تا یک نهاد بزرگ یا یک سرمایه گذار در ساختار تعریف شده اند. دراین خصوص نیز رویدادهای مختلفی برگزار شده است که بتوانیم به همگرایی تمام بازیگران این صنعت کمک نماییم. ساختار «همگرا» تلفیقی از حمایت های مادی و معنوی را شامل شود و در نهایت می خواهیم صنعت گیم را به درستی معرفی نماییم تا همه متوجه شوند این حوزه صرفا برای سرگرمی بچه ها نیست و می تواند در زمینه های مختلفی از فرهنگسازی گرفته تا ارزآوری و کارآفرینی نقش موثری ایفا کند.
وی تاکید کرد: ساختار جدید «همگرا» بعد از نیازسنجی در صنعت بازی سازی کشور شکل گرفت اما ضروری است بشکل مستمر صحبت های گروه بازی سازان را بشنویم و برمبنای همین مورد حمایت خویش را ارایه دهیم و به مشکلات پاسخ صحیح دهیم.
جازم با اشاره به این که بازیهای دیجیتال ایرانی متنوعی وجود دارد که در سطح جهانی عرضه شده است، اظهار نمود: اما به علت مسایل در رابطه با تحریمها به طور معمول اسامی بازیها عنوان نمی گردد. اما این مساله نشان دهنده پتانسیل بالای بازی سازان ایرانی در عرضه بازی در سطح بین المللی است.
اگر این حرف را در ارتباط با سینما بگوییم، همه با آن موافق می باشند اما بازی را خیلی جدی نمی گیرند و بسیاری از مسئولانی که این حوزه را نمی شناسند خیلی راحت در ارتباط با سیاست ها و قوانین آن تصمیم گیری می کنند. حاجی میرزایی با تأکید بر اهمیت شناخت ذائقه مخاطب، گفت: باید ابتدا متوجه باشیم سلیقه مخاطب چیست تا بعد بتوانیم متناسب با آن بدنبال فرهنگسازی و یا تغییر ذائقه مخاطب باشیم. فرزانه شریفی مشاور پژوهشی و عضو هیئت مدیره بنیاد ملی بازی های کامپیوتری هم در این نشست با اشاره به روند مصرف بازی های دیجیتال در ایران گفت: بازی به عنوان یکی از صنایع خلاق در بین همه ی این صنایع تنها صنعتی بوده است که مصرف آن در تمام سالهای قبل به صورت منظم پایش شده است به این جهت میزان مصرف هیچگاه برای ما مبهم نبوده است.
این مطلب لباسدونی را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب