تاج سر آواز اصفهان و مهربانی هایش
لباس دونی: اصفهان خاطره بازدید از خانه استاد تاج اصفهانی را هیچگاه از یاد نخواهم برد، وقتی برای نخستین بار در جستجوی خانه استاد به همان کوچه ای قدم گذاشتم که یادگار گام ها و آوازهایش بود...
شاید فرزندان استاد تاج اصفهانی از معدود کسانی باشند که به حفظ خانه پدری معتقدند. بااینکه خانه به سیاق سابق نیست و آپارتمانی بر جای آن برخاسته است، اما نامش «سرای تاج اصفهانی» است و حتی بیش از نام، آنست که در بین یازده زنگ این خانه، طبقه همکف همچنان به نام تاج اصفهانی می درخشد و یادگارهای استاد زینت بخش خانه است. اینجا همان خانه تاج است... خانه ای در خیابان آذر و در بین درختان چنار و کاج و توت و اقاقیا، درختان زبان گنجشک و زرشک و مورت و شمشادهای همیشه سبز و بوته های رُز... و کوچه ای که به نام استاد تاج اصفهانی است، میان هیاهو و شور و هیجان نوجوانی و جوانیِ آیندگانی که هرروز برای تحصیل و اندوختن توشه هایی از دانش در همین کوچه در رفت و آمدند...
حالا اما چهار سال از نخستین دیدار من از خانه استاد تاج اصفهانی و گفت و گو با فرزندش «همایون» می گذرد. همایون این دفعه در خانه نیست. فرزندان استاد همگی در خارج از ایران به زندگی و کار مشغول اند، اما مگر می شود ثریا خانمِ خانه تاج را فراموش کرد؟! او که باوجود از یاد بردن خیلی از آدم ها و خاطره هایشان، وقتی تصویری از استاد تاج اصفهانی را نشانش دادم چشمانش درخشید و اظهار داشت: «این آقای تاجه...» حالا هم فرزندان استاد، مادر را نیز تنها نمی گذارند و ثریا خانم که عمرش دراز باد فرزندانی دارند که در هر زمانی و بهتر است به گویم که نوبت وار به نگهداری از وی در خانه استاد تاج اصفهانی مشغول اند؛ همایون، تاج الملوک، پروین، هما، جمشید و پروانه.
امروز سیزدهم آذرماه است؛ سالروز درگذشت استاد تاج اصفهانی و این دفعه اما بخت با من یار است که با «هما» گفت و گو کنم، بااینکه بسیار کوتاه، اما کافی است از آنچه باید از استاد تاج اصفهانی بشنوم و درس بگیرم و توشه ای باشد برای عمرِ باقی...
- سرای استاد تاج؟
- بله بفرمایید.
- آقا همایون هستن؟
- آلمان هستن. شما؟
- مستغاثی هستم از خبرگزاری ایسنا. الآن کسی پیشِ مادر هست، پیشِ ثریا خانم؟
- هما خانم هستن.
- میتونم باهاشون صحبت کنم؟
- بله
و هما خانم است که پاسخ می دهد و گفت و گو می نماییم...
می پرسم مادر چطورند و می شنوم «خدا را شکر خوب اند.»
از استاد تاج اصفهانی صحبت می نماییم و اشاره می کند: «بابا مهربان بود، با مردم و برای مردم بود. به محبت و مهربانی تاکید زیادی می کرد. این خیلی مهم می باشد، خیلی مهم. بابا در یک کلمه، مردمی بود و از کسی انتقاد نمی کرد. با همه مهربان بود. حتی اهتمام می کرد شعرهایی که می خواند به مردم درس اخلاق و مهربانی بدهد.»
او ادامه می دهد: «بابا به همه و به ویژه خانم ها احترام زیادی می گذاشت و همیشه معتقد بود که خانم ها باید به لحاظ اقتصادی مستقل باشند، خیلی روی این مساله تاکید داشت و واقعاً هم مهمست.»
هما تاج اصفهانی می گوید: «الان هم مانند پدرم کم نیستند کسانی که خصوصیات اخلاقی او را ادامه داشته باشند، استاد شاه زیدی عزیز هستند، خدابیامرز استاد شجریان عزیز... و از این بابت خوشحالم... الآن هم هستند کسانی که خاصیت های بابا را داشته باشند، البته مطمئنم که در آینده هم کسانی خواهند آمد که همه خاصیت های اخلاقی و کاری استاد را داشته باشند. ما فقط امیدواریم...»
اما فرزند استاد تاج اصفهانی تاکید می کند: برای آشنایی نسل جوان با خاصیت های اخلاقی و همچنین با آواز بابا، باید از فرصت های فرهنگی مختلف بهره برد و دراین بین رسانه ها به ویژه رادیو و تلویزیون وظیفه مهمی دارند تا با پخش آثار استاد تاج اصفهانی و اساتید بزرگِ دیگر، نوجوان و جوانان را با او و اساتیدی همچون او که در تاریخ موسیقی اصفهان هم کم نیستند، آشنا کنند تا نسل های آینده نه فقط با اساتید موسیقی اصفهان، بلکه با موسیقی اصیل دستگاهی ایران و آواز مکتب اصفهان آشنا گردند.»
هما خانم در آخر صحبت هایش بازهم تکرار می کند که «همه آنچه می توانم از بابا بگویم این است که مهربان و مردمی بود...»
و من می گویم فرزندان استاد مانند خودشان مهربان اند و مردمی...
هما می خندد و تشکر می کند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب