آنچه در عملیات کربلای 3 رخ داد
به گزارش لباس دونی، انگیزه اصلی در اجرای عملیات «کربلای۳» تصرف و انهدام دو اسکله «الامیه» و «البکر» بود. در کنار هدف اصلی، اهداف دیگری هم دنبال می شد که عبارت بودند از تکمیل عملیات «والفجر۸» با ساقط کردن مهم ترین پایگاه دریایی دشمن و کوتاه کردن دست آن از شمال خلیج فارس، ایجاد فضا و منطقه سالم دریایی برای کشتیرانی و اجرای یک عملیات دریایی و نشان دادن حضور مقتدرانه نیروی دریایی سپاه در خلیج فارس.
به گزارش لباس دونی به نقل از ایسنا، ایده انجام عملیات نظامی در دریا بعد از موفق نشدن در عملیات «والفجر مقدماتی» با سفر دریایی فرماندهان یگان های زمینی سپاه پاسداران و بررسی وضعیت تعرض به منافع عراق در شمال خلیج فارس طرح شد. این امر باعث شد که فرماندهان لشکرها و تیپ ها به آموزش یگان های خود برای عملیات در آب بپردازند.
بر همین اساس، به موازات آماده سازی یگان ها برای عملیات در «هور»، اندیشه عملیات در دریا ضد منافع عراق بارور شد و در نتیجه مأموریت حمله به اسکله های نفتی «الامیه» و «البکر» به نیروی دریایی سپاه پاسداران (قرارگاه نوح) واگذارشد.
به منظور انجام عملیات ایذایی و محدود، طراحی جهت حمله به اسکله الامیه عراق در خلیج فارس تصویب و اجرای این مأموریت به نیروی دریایی سپاه واگذار شد. یکی از یگان های با تجربه نیروی زمینی سپاه از «لشکر ۱۴ امام حسین (ع)»، برای انجام این عملیات، به قرارگاه نوح مامور شد و در ساعت یک و ۳۰ دقیقه صبح روز سه شنبه ۱۳۶۵/۶/۱۱، با رمز مقدس «حسبناالله و نعم الوکیل» شروع شد.
انگیزه اصلی عملیات«کربلای۳» تصرف و انهدام دو اسکله «الامیه» و «البکر» بود. در کنار هدف اصلی، اهداف دیگری هم دنبال می شد که عبارت بودند از تکمیل عملیات «والفجر۸» با ساقط کردن مهم ترین پایگاه دریایی دشمن و کوتاه کردن دست آن از شمال خلیج فارس، ایجاد فضا و منطقه سالم دریایی برای کشتیرانی و اجرای یک عملیات دریایی و نشان دادن حضور مقتدرانه نیروی دریایی سپاه در خلیج فارس.
درباره این منطقه عملیاتی باید اظهار داشت که دو اسکله نفتی الامیه و البکر در آب های خلیج فارس و در جنوب شرقی «رأس البیشه» با فاصله ۱۲ کیلومتر ازیکدیگر، در یک راستا – نسبت به خط شمال – واقع شده اند. سواحل جمهوری اسلامی، در شمال این اسکله ها و بندر «فاو»، «خورعبدالله» و «بوبیان» هم درغرب آن قرار دارند. محل تعبیه این سکوها، نقطه تلاقی آب های اروندرود و «خورعبدالله» با خلیج فارس است. عمق آب در اطراف این اسکله ها درحال مد، ۳۴ متر و در حالت جزر، بین ۳۰ تا ۳۱ متر است.
فاصله این دو سکو تا مواضع خودی (در نهر قاسمیه)، به ترتیب، ۲۵ و۳۵ کیلومتر است وطی مسافت میان این اسکله ها تا «ام القصر»، سه ساعت به طول می انجامد.
سکوهای البکر و الامیه، پیش از شروع جنگ، از عمده ترین محل های صدور نفت عراق بودند که کشتی های بزرگ با تناژ بیشتر از ۳۰۰ هزار تن، با پهلو گرفتن در کنار این سکوها، بارگیری می کردند و به علت موقعیت جغرافیایی خاص این دو اسکله عمیق بودن آب در این منطقه یک سوم نفت عراق از این منطقه صادر می شد.
علاوه بر این، با قرار گرفتن این دو اسکله برسر راه «ام القصر» و بندر بصره، کشتی های بازرگانی عراق، در کنار آنها لنگر می انداختند و بعد از فرا رسیدن زمان تخلیه و یا بارگیری، راهی بنادر یاد شده می شدند.
با شروع جنگ و تلاش عراق برای افزایش صدور نفت، فعالیت این سکوها زیاد و در نتیجه، به صورت یکی از اهداف مورد حمله ایران درآمد. با وجود همه موانع و مشکلات موجود، تصرف سکوها – به علت اهمیت این منطقه برای جمهوری اسلامی مزایای زیر را در بر داشت:
ارزش سیاسی
تصرف این دو اسکله، تسلط بر شمال خلیج فارس را به دنبال داشت. لازم به یادآوری است پس از عملیات والفجر ۸ که جمهوری اسلامی اعلام نمود بر شمال خلیج فارس مسلط شده است، عراق تعدادی خبرنگار و فیلمبردار به روی اسکله ها آورده بود، تا بدین وسیله نشان دهد که هنوز در این منطقه فعالیت می کند. همینطور این عملیات مقارن با تشکیل کنفرانس سران غیرمتعهدها در «حراره» بود و برای همین پیش از اینکه آنرا عملیات نظامی صرف محسوب نماییم، می بایستی بعنوان یک عملیات سیاسی نظامی قلمداد کرد.
استعداد دشمن
ترکیب قوای دشمن روی هر یک از سکوها، شامل یک گروهان تقویت شده از «تیپ ۴۴۰» دریایی بود. «گردان۴»، حفاظت ازسکوی الامیه و «گردان ۱»، محافظت از سکوی البکر را بر عهده داشت.
ترکیب نیروهای ایرانی هم متشکل از لشکر ۱۴ امام حسین (ع) با ۲ گردان احتیاط، دو «ناو تیپ ۱۴ کوثر» و «۱۳ امیرالمومنین (ع)» بعنوان پشتیبان عملیات.
براساس طرح مانور عملیات، دو ناو تیپ کوثر و امیرالمؤمنین (ع) باید دهانه خور عبدالله را برای پیشگیری از پشتیبانی نیروهای دشمن مستقر روی اسکله ها مسدود می کردند. نیروهای غواص لشکر امام حسین (ع) هم توسط قایق به نقطه رهایی انتقال می یافتند و سپس با تاریک شدن آسمان، از سه محور به سمت اسکله الامیه روانه شده و آنرا تصرف می کردند. آن گاه، نیروهای سوار بر شناور وارد عملیات شده و روی اسکله مستقر می شدند. در صورت امکان، اسکله البکر هم باید مورد هجوم قرار می گرفت.
حدود ساعت ۲۱ مورخ ۱۳۶۵/۶/۱۰ نیروهای غواص به سمت هدف حرکت کردند؛ اما به علت مشکلاتی همچون مغایرت جهت وزش باد با جهت حرکت غواص ها، قطع تماس آنان با فرماندهی و نیروهای پشتیبانی و... باعث تاخیر در رسیدن به هدف تعیین شده گردید. حدود ساعت چهار صبح نیروهای غواص محور راست موفق شدند به سمت چپ اسکله الامیه رسیده و خویش را به بالای اسکله و روی پَد هلی کوپتر برسانند و با محرز شدن درگیری روی اسکله، رمز عملیات «حسبناالله و نعم الوکیل» توسط فرماندهی قرارگاه قرائت شد.
نیروها به سرعت عملیات پاکسازی پَد و آماده کردن محل برای ورود دیگر نیروها را انجام دادند. در ساعت پنج و ۳۰ دقیقه یکی از گروهان های سوار شناور به اسکله رسید و متقابلاً دشمن هم که سمت راست اسکله را در اختیار داشت، به سمت قایق های این گروهان شلیک کرد و همین مساله باعث شد فشار وارد بر غواص های مستقر در اسکله کاهش پیدا کند.
با روشن شدن آسمان، نیروهای غواص محورهای دیگر موقعیت خویش را یافته و به طرف اسکله حرکت کردند. به این ترتیب، حدود ساعت هشت بامداد اسکله الامیه به صورت کامل به تصرف درآمد. سپس، اسکله البکر مطابق طرح به آتش کشیده شد. اولین فشار دشمن به الامیه در ساعت ۱۰ با پرتاب یک موشک شروع شد و به دنبال آن نیروی هوایی عراق به بمباران منطقه پرداخت. شلیک موشک های دوربرد تا به هنگام شب هم ادامه یافت؛ بگونه ای که تا بامداد روز دوم عملیات، چهار فروند دیگر به سمت اسکله شلیک شد. هم چنین، دشمن توانست حوالی نیمه شب شهت فروند شناور خویش را به طرف اسکله بیاورد.
با فرارسیدن روشنایی روز دوم عملیات، هواپیمای دشمن در منطقه حضور یافته و اسکله را بمباران کردند. سپس، ناوچه های عراقی آرایش گرفته وبا حمایت هلی کوپترها به سمت اسکله پیشروی کردند. فشار روی نیروهای خودی هر لحظه بیشتر می شد و بدیهی بود که بدون عملیات پشتیبانی و تکمیلی که انجام آن به دلایلی صورت نگرفت. عملیات می بایست در همین حد ایذایی خاتمه یافته و نیروها منطقه را ترک کنند. بنابراین نیروها عقب نشستند و نزدیک ظهر اسکله الامیه در حالیکه تاسیسات و تجهیزات آن کاملا منهدم شده بود، باردیگر به تصرف دشمن درآمد.
تلفات و ضایعات وارده به دشمن در این عملیات به این شرح است: کشته شدن ۶۳ نفر و به اسارت درآمدن بیشتر از ۱۰۰ نفر عراقی، ساقط شدن دو هواپیمای جنگنده دشمن، انهدام یک ناوچه دشمن، انهدام ۱۵ قبضه ضد هوایی و دو دستگاه رادار و به غنیمت درآمدن چهار دستگاه رادار دشمن.
منبع: لباس دونی
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب