مدیرعامل خانه كتاب:
زبان فارسی یكی از شاهكارهای ادبی در جهان است
مدیرعامل خانه کتاب و ادبیات ایران به مناسبت بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی و روز پاسداشت زبان فارسی در یادداشتی ابراز امید کرد با چاره اندیشی و عمل به راه های سنجیده، زبان فارسی را که یکی از مظاهر تمدن این سرزمین و از شاهکارهای ادبی در جهان است، پاس داشته و به نسل های بعد منتقل نماییم.
به گزارش لباس دونی به نقل از ایرنا از خانه کتاب و ادبیات ایران، ایوب دهقانکار در این یادداشت نوشت: وقتی از زبان فارسی می گوییم تنها از یک زبان و مسائل زبان شناختی آن سخن نمی گوییم؛ بلکه از یک تمدن دیرپا و یک ملّت با ریشه های عمیق تاریخی، سخن در بین است. زبان فارسی که پیونددهنده مردمان ایران زمین در طول اعصار بوده، فراز و نشیب های بسیاری را از سرگذرانده است.
در این میان شاعران ما سهمی مهم و دوران ساز در این تحولات بر عهده داشته اند. در حقیقت شاعران در ادوار مختلف پاسداران زبان فارسی بوده اند. یکی از پاسداران سخن فارسی، حکیم ابوالقاسم فردوسی است و اثر درخشان او شاهنامه اهمیتی سزاوار دارد.
دهقانکار افزود: شاهنامه را از جنبه های مختلف اسطوره شناسی، تاریخی و ادبی بررسی نموده اند و در هریک از این پژوهش ها، ارزشی از ارزش های این کتاب گران مایه شناخته و شناسانده شده است. محققان ایرانی و مستشرقین هر یک به نحوی از انحاء ستایش گر این شاعر حماسه سرای ایران بوده اند.
وی ادامه داد: در بین این نظرها، سخن تئودور نولدکه میزان اهمیت این کتاب را بیشتر نمایان می کند. نولدکه معتقد می باشد همانند شاهنامه در هیچ فرهنگ و ملتی یافت نمی گردد. برخی دیگر از پژوهشگران نیز برای آن که میزان قدرت آفرینش گری فردوسی را نمایان کنند این کتاب را با ایلیاد و ادیسه هومر و آثار شکسپیر مقایسه کرده اند.
از این روی، سزاست که به عظمت شاهنامه و آفریدگار آن پی ببریم و در عین حال میزان سنگینی مسئولیت فردی و اجتماعی خودرا در پاسداشت این میراث گران قدر درک نماییم. شاهنامه کتابی است سرشار از آموزه های اخلاقی، شرح دلاوری ها و جوانمردی ها، حس میهن دوستی، مدارا و رواداری.
مدیرعامل خانه کتاب در ادامه این یادداشت آورد: فردوسی با آن که در دوران پر التهاب سامانی و غزنوی زندگی می کرد اما هیچگاه از باورهای انسانی و شفقت آمیز خود عدول نکرد و سربلند و آزاده زیست. در نظرگاه فردوسی، مفهوم «داد» و «نیکی» دو مفهوم پیوند خورده در بینش و آرمان خواهی ایرانیان است.
امروز بر ماست که با درک امکانات زبان فارسی در جهت مایه ور کردن آن گام برداریم. درست است که هم پژوهشگران دانشگاهی و هم خارج از آن پژوهش هایی درخور درباره شاهنامه و نیز زبان فارسی پدید آورده اند، اما از مطلوب خود هنوز فاصله داریم. باید تلاش نماییم جوانان ما شناختی درست از شاهنامه و پیام آن داشته باشند و با درک درست از میراث کهن خود زبان فارسی را در گفتار و نوشتار خود درست به کار ببرند.
در اختتام این یادداشت آمده است: درست است که این مهم با برنامه ریزی دقیق و طولانی مدت محقق می شود ولی باید بیش از پیش دست به کار شد و وقت را مغتنم شمرد. در این اثنا وظیفه نخبگان هر چه بیشتر نمود پیدا می کند. امید است با چاره اندیشی و عمل به راه های سنجیده، زبان فارسی را که یکی از مظاهر تمدن این سرزمین و از شاهکارهای ادبی در جهان است، پاس بداریم و آنرا به نسل های بعد منتقل سازیم.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب