دیوارهای كاخ كرملین یك ماه میزبان عكس هایم بودبعلاوه فیلم
لباس دونی: عكاس پرُآوازه كُرد اظهار داشت: دیوارهای كاخ كرملین یك ماه میزبان تصاویر من بوده است كه حدودا برای هر عكاسی این اتفاق غیرممكن است.
به گزارش لباس دونی به نقل از ایسنا، جمشید فرجوند فردا، در یكی از طولانی ترین شب های سال ۱۳۴۰ در بلندترین نقطه ایران، شهر بیجار، در خانواده ای پر جمعیت و با وضعیت معیشتی كارگری در خانه ای ساده، كوچك و مملو از صفا و صمیمیت چشم به جهان گشود.
وی در رشته نقاشی تحصیل كرده و دارای مدرك فوق لیسانس عكاسی است و در زمینه های عكاسی، فیلم كوتاه، خوشنویسی، كاریكاتور و همین طور مطبوعات فعالیت می كند.
به مناسبت كسب دویست و هشتمین جایزه عكاسی جمشید فرجوند فردا، عكاس پرآوزه كُرد، به سراغش رفتیم و به گفتگویی ساده با وی نشستیم؛
*عكاسی را از چه سالی آغاز نموده اید؟
بر خلاف بیشتر عكاسان كه این رشته را با "گداگرافی" آغاز نموده اند به سبب فوتبالیست بودنم، این حرفه را با عكاسی ورزشی آغاز نموده ام و سپس در سال ۱۳۶۳ كه شخصا صاحب دوربین شدم، عكاسی را با عاشورای بیجار كه پتانسیل و جذابیت خیلی خاصی برای عكاسی دارد از سر گرفتم.
*تا كنون چند مقام و جایزه كسب كرده اید؟
در بیشتر از ۵۰۰ جشنواره شركت و جوایز ملی، منطقه ای و بین المللی كسب كرده ام، با اضافه شدن جایزه جشنواره بین المللی خیام كه فدراسیون عكاسی، با شركت ۵۰ كشور جهان برگزار شده جایزه هایم به عدد 280 رسیده است.
*چند نمایشگاه برگزار كرده اید؟
شخصا ۲۰ نمایشگاه انفرادی در ایران و جهان داشته ام و در بیشتر از ۱۰۰ نمایشگاه داخلی و خارجی شركت كرده ام، سازمان ملل متحد از عكس هایم، تقدیر كرده است، آكادمی هنر لندن از دیدن عكس هایم شگفت زده شده اند.
*عكس های شما الهام گرفته از چه چیزی است ؟
چون شخص خود و خانواده ام از اقشار پایین دست جامعه بوده ایم، بیشتر توجهم در عكس ها به انسان است و در مدت ۳۳ سال كار عكاسی كمتر عكسی از من وجود دارد كه انسان در آن وجود نداشته باشد.
* زادگاهتان چه تاثیری بر موفقیت های شما داشته و چرا هنوز آنرا ترك نكرده اید؟
كردستان بهشت گمشده روی زمین است نه بعنوان اینكه زادگاه من است، بلكه برای داشتن نجیب ترین انسان های كره خاكی، آداب و رسوم كم نظیر و شاید بی نظیرش، معماری خاص، طبیعت بكر و رویایی و یك عكاس جز این چه می خواهد؟ هر موضوعی را در كردستان، می توانی با یك سفر كوتاه ببینی و شكار كنی، تا آخر عمرم در كردستان خواهم ماند و در حد توان آنرا به دنیا معرفی خواهم كرد.
*عكاسی در كردستان و شهرستان بیجار تا چه حد پیشرفت كرده است ؟
در كردستان جای یك تشكل برای جمع شدن عكاسان جهت دیدن تصاویر یكدیگر و نقد آنها، خالی و حدودا ارتباط بین عكاسان در استان قطع است.
شهرستان بیجار با عنایت به وجود پتانسیل های خاص و استعدادهایی كه وجود دارد می تواند به قطب عكاسی ایران تبدیل گردد و به جرات می توان گفت در هر جشنواره ای كه برگزار می گردد یك بیجاری حضور دارد.
*عكس خوب چه خاصیت هایی دارد ؟
من معتقدم عكس خوب عكسی است كه علاوه برتمام خاصیت های فنی، نور، رنگ، تركیب بندی و... باید حرفی برای گفتن داشته باشد و مانند سیلی به صورت مخاطب خورده و او را بیدار كند.
*توصیه برای جوانانی كه اخیرا پا به عرصه عكاسی گذاشته اند ؟
توصیه من این است، كه همیشه تا می توانند از غرور و تقلید دوری كنند و هیچ گاه خودرا استاد ندانند و همیشه شاگرد بمانند، چونكه بزرگ ترین آفت در هنر غرور است.
مرورگر شما از ویدئو پشتیبانی نمی كند.
فایل آنرا از اینجا دانلود كنید: video/webm
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب