مجموعه داستان پناه بر رویا طبع آزمایی نوقلمان
به گزارش لباس دونی مجموعه داستان كوتاه پناه بر رویا مشتمل بر هشت داستان از نویسندگان تازه كار است كه داستان نویسی را در كارگاه های آكادمی داستان نشر نیستان با سرپرستی سیروس همتی مشق كرده اند.
سیروس همتی (متولد۱۳۵۱) بازیگر، کارگردان، نمایش نامه نویس و طراح صحنه نام آشناست که بعنوان بازیگر هم در سینما، تلویزیون و کارگردان و بازیگر در تئاتر هم فعال است. وی آثار زیادی را روی صحنه برده و مسافران (۱۳۸۳)، محال هم امکان دارد (۱۳۸۴)، قربانی (۱۳۸۷) و مرز (۱۳۹۲) تنها تعداد معدودی از نمایش هایی است که آنها را کارگردانی کرده است.
همینطور نمایشنامه های سه کاج (انتشارات هنر دفاع، ۱۳۹۶)، فولاد هیچگاه زنگ نمی زند (امیرکبیر، ۱۳۹۳) نیلوفر (حوزه هنری، ۱۳۸۹) ننه کاراته (نیستان، ۱۳۹۹) مزا مزا (۱۳۹۹، نیستان) از دیگر آثار وی در زمینه نمایشنامه نویسی است.
مجموعه داستان پناه بر رویا تازه ترین خروجی کارگاه های آکادمی داستان نشر نیستان در ۷۲ صفحه و در قطع پالتویی است که با سرپرستی سیروس همتی برگزار شده است. این مجموعه شامل هشت داستان کوتاه از هنرجویان این کارگاه و یک داستان از سیروس همتی است.
سما اسکندری با دو داستان عروسک و عزرائیل، سمانه حبیب پور با داستان دور، اما نزدیک، الهام خوانساری با داستان نیمکت، دینا محمدی با دو داستان نیمکت و چرخه، نیلوفر همتی با داستان خیاط و سیروس همتی با داستان شهلا در این مجموعه حضور دارند.
داستان ها فضاهای متفاوتی دارند و شاید مهم ترین خصوصیت آنها بیان روایت از صداهایی است که کمتر از آنها شنیده ایم؛ یکی از زبان عروسکی بیان می شود که با خواسته خود به دنیای انسان ها وارد شده و تجربیات مختلفی را پشت سر گذاشته است، «با وجود تمام سختی هایی که کشیدم و نشد، رو کردم به پری مهربون؛ بذار جمله هاتو توی زندگی م تکرار کنم، من این دفعه می تونم. این طوری شد که عروسک تا ابد در دنیای آدم ها ماند» (ص. ۱۳). دیگری از زبان درختی که قطع شده و از چوب آن نیمکتی در یک خانه سالمندان تا دردهای پیرمردی تنها را روایت کند یا داستانی که از زاویه دید و زبان یک خودکار (چرخه) روایت می شود.
زبان گفتگو در این داستان ها بیشتر محاوره ای و شکسته است. مثل اینجا: «خانم: روز گذشته اومدین یا نیومدین؟ سبک سنگین کردین یا نکردین؟ من روی حرف شما، حرفی زدم؟ نه حرفی زدم؟ زدم یا نزدم؟ مرد: به خدای احد و واحد طبقه شما تو اون ساختمان بالاست. اینجا آسانسوره اونجا چی؟ باید با پله اضطرار یا راه پله داخل واحد ببریم. خانم: دبه کردین. این رسمش نیست. دور از مرام و معرفته. باید نونی که سر سفره زن و بچه ت می بری حلال باشه؟ یه طرفه که نمی شه پدر من.» (ص. ۳۵)
البته فقدان یکدستی در همین گفتگو ها و همه داستان های این مجموعه نشان میدهد شاید خواندن مجدد آنها لازم بوده است یا همه نویسنده ها عمدی در محاوره ای نوشتن گفت وگوها نداشته اند و این مثلا تلاش همتی بعنوان مربی کارگاه بوده است.
داستان ها با درنظرگرفتن فضای داستان کوتاه از منظر انتخاب سوژه تا حدی تازگی دارند؛ مانند داستان اسباب کشی که ماجرایی از عاشق شدن متفاوتی را روایت می کند. داستانی که خود همتی در این مجموعه دارد یعنی شهلا با رگه های قوی در طنز نوشته شده و ارجاعاتی به فرهنگ مردمی یا فولکلور هم دارد، همینطور با داشتن دو آخر تا حد زیادی به فضای داستان های کلاس های نویسندگی نزدیک است.
مجموعه داستان پناه بر رویا تجربه ای تا حد زیادی قابل قبول از نویسندگانی که باید منتظر ماند و دید این راه پر مشقت و فرازونشیب را در جامعه نویسندگی ایران ادامه خواهند داد یا خیر با حمایتی در خور از نشر نیستان که احیانا با هدف معرفی نوقلمان داستان نویسی ایران آثار آنان را در مجموعه مورد اشاره و در ۸۰۰ نسخه چاپ و روانه بازار کرده است.
منبع: lebasdooni.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب