كتاب هایی برای تاكسی های زرد
لباس دونی: تاكسی های زردرنگ همیشه سرشار از روایت های گفتنی و خواندنی هستند؛ به مناسبت 113 سالگی تاكسی های جهان، كتاب های تاكسی دار بخوانید.
نیمه اوت سال ۱۹۰۷ برابر با مرداد ۱۲۷۶ خورشیدی، مسئولان حمل و نقل عمومی در شهر نیویورک آمریکا، تصمیم گرفتند ماشین هایی را که از آلمان وارد کرده اند به رنگ زرد درآورند که تاکسی های شهری از دیگر ماشین ها قابل تشخیص باشند. تا قبل از این، تاکسی ها سیاه رنگ بودند و با یک نشان تاکسی زرد رنگ، مشخص می شدند. تاکسی های زردرنگ به سرعت در همه دنیا راه افتادند و الان در بیشتر کشورهای جهان، تاکسی های شهری زرد هستند، امسال در چنین روزهایی، این ماشین های پر از خاطره و روایت ۱۱۳ ساله می شوند و به همین مناسبت، کتاب هایی را پیشنهاد می نماییم که از تاکسی ها روایت می کنند.
راننده تاکسی
نام رابرت دنیرو، جودی فاستر و مارتین اسکورسیزی، برای اهالی سینما بسیار اهمیت دارد. وقتی این سه نفر در یک فیلم کنار هم جمع شوند، باید کاری دیدنی ساخته شود. یکی از بهترین فیلم های سینمایی، سرشار از روایت های عمیق اما نامی که پشت این اسم های هنری کمتر به چشم خورده پل شریدر است، نویسنده فیلمنامه ای که این اثر باارزش هنری را شکل داد و سال قبل (فروردین ماه ۹۸) بعنوان میهمان ویژه سی وهفتمین جشنواره جهانی فیلم فجر به دعوت مسئولان جشنواره به ایران آمد.
فیلم راننده تاکسی در سال ۱۹۷۶ با بازی دنیرو و فاستر و به کارگردانی اسکورسیزی و نویسندگی پل شریدر ساخته شد. شاید برای شما جالب باشد که این فیلمنامه در مجموعه ۱۰۰ سال سینما، ۱۰۰ فیلمنامه، توسط نشر نی به چاپ رسیده و می تواند کتابی خواندنی باشد.
راننده تاکسی، روایت تراویس بیکل، جوان ۲۶ ساله است که از کم خوابی مزمن رنج می برد و برای فرار از بی خوابی شغل تاکسی رانی در شب را انتخاب می کند و در این شغل هرچه بیشتر با جنایت ها در سطح شهر نیویورک آشنا می شود. تراویس بعد از مدتی تصمیم می گیرد با خشونت، جامعه ای که برای دفاع از آن در جنگ ویتنام شرکت کرده است را باردیگر نجات دهد...
گفته می شود شریدر در یک بحران روحی بزرگ این فیلمنامه را نوشته است که نامزد چهار جایزه اسکار شد و جایزه نخل طلایی کن را به دست آورد. این اثر هنری، روایتی اجتماعی از یک فروپاشی اجتماعی و بحران هویت در نسل جوان آمریکاست.
راننده تاکسی، نوشته پل شریدر، ترجمه امین صاحب الزمانی، در ۲۰۸ صفحه، توسط نشر نی به چاپ رسیده است.
تاکسی هفت
شاید شما هم هر روز بامداد با تاکسی به محل کار بروید البته اگر شیفت کاری تان به خاطر پروتکل های ستاد ملی مقابله باکرونا نامرتب نشده باشد. معمولا ساعت ۷ صبح، ساعت تاکسی هاست، شاهدش هم تاکسی هفت است. جلال سمیعی، چند سالی در روزنامه هفت صبح، ستون طنز تاکسی نویسی داشت و مجموعه آنها را بعد از مدتی در کتاب تاکسی هفت منتشر نمود.
کتاب تاکسی هفت، شامل ۱۱۲ داستان طنزآمیز است که نویسنده درباره آن چنین توضیح داده است: اتفاقات درون تاکسی هفت، روایت هایی است که آدم های دیگر تعریف می کنند. فضایی توصیفی مبتنی بر دیالوگ ها، بازخوردها، خاطره ها، خبرها و شایعه هایی که در فضای اجتماعی و روزمره رایج است. تاکسی هفت تلاش نموده در ۵۰۰ کلمه، قصه هایی را که کمتر دارای تاریخ مصرف هستند عرضه نماید و در آن هم آدم ها خیلی معرفی و توصیف نمی شوند و دیالوگ هایشان آنها را معرفی می کند.
شاید اتفافات تاکسی هفت برای شما هم روی داده باشد، خاطره هایی که یادآوری شان خنده به لب بیاورد. تاکسی هفت، نوشته جلال سمیعی، در ۲۳۰ صفحه، توسط انتشارات سوره مهر به چاپ رسیده است.
تاکسی می رانم
ماشین بازی برای همه بچه ها جذاب است. ماشین ها قصه های خاص خودشان را دارند و هر کدام روایت خواندنی و شیرینی را می سازند. وقتی ماشین بازی کتاب باشد این جذابیت شاید بیشتر هم شود، مجموعه ماشین بازی نشر قدیانی، برای کودکان ۶ تا ۱۰ سال انتشار یافته است و هر کتاب آن به یک ماشین می پردازد.
ماشین بازی شماره ۱۱، تاکسی می رانم نام دارد. این کتاب درباره رمی، یک راننده تاکسی است که رنگ ماشین او زرد است. رمی روزها با تاکسی اش، در خیابان ها گشت می زند تا مسافرها را به مقصد برساند. هر شب بعد از آن که کارش را تمام می کند، ماشین را به گاراژ دوستش، رومن می برد و آنرا تمیز و باک آنرا پر از بنزین می کند اما یک دفعه اتفاق عجیبی برای رمی می افتد...
تاکسی می رانم، نوشته امیلی بومون با تصویرگر الکسی نسم و ترجمه راضیه خوئینی، در ۱۶ صفحه خشتی، توسط نشر قدیانی انتشار یافته است. این مجموعه در کتابنامه رشد ویژه آثار تایید شده وزارت آموزش و پرورش جای دارد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب