كتابخانه ها، راویان فرهنگ، هنر و عشق
کتابخانه ها برای دسترسی مردم به کتاب ها ساخته شدند اما گاهی چنان اهمیتی پیدا می کنند که خود به گنجینه های هنری و فرهنگی تبدیل گشته و همیشه حرف های تازه ای برای گفتن دارند.
به گزارش روز پنج شنبه خبرنگار فرهنگی ایرنا، کتابخانه ها همیشه بخش مهمی از فرهنگ هر جامعه را شکل داده اند، هر کتابخانه می تواند شرایط پیشرفت و رشد مردم را فراهم آورد و از این راه موجب ارتقای اجتماعی باشد.
شکل گیری کتابخانه ها از شروع برای دسترسی شهروندان به کتاب بوده است چون کالایی گرانقیمت محسوب می شده که تهیه آن بسادگی ممکن نبوده است، این شرایط برای دانشجویان نیز موقعیت سخت تری را ایجاد می کرده است اما بعد از مدتی کتابخانه های دانشگاه های بزرگ در اختیار مردم عادی نیز قرار گرفتند و الان در همه دنیا، کتابخانه های دانشگاه هایی چون آکسفورد انگلستان، هایدلبرگ آلمان، هاروارد آمریکا بعنوان بزرگترین کتابخانه های دانشگاهی جهان به روی عموم مردم گشوده هستند.
۲۷ بهمن ماه برابر با ۱۵ فوریه، سالگرد تاسیس کتابخانه دانشگاه هاروارد است، یکی از بزرگترین کتابخانه های جهان که از ۸۰ کتابخانه کوچکتر تشکیل شده است.
دانشگاه هاروارد، یکی از بزرگترین دانشگاه های جهان به حساب می آید و کتابخانه آن نیز بزرگترین کتابخانه دانشگاهی جهان است. سیستم مرکزی کتابخانه هاروارد در کتابخانه وندرنر در هارواردیارد واقع شده است که شامل ۸۰ کتابخانه مستقل حاوی ۱۵ میلیون نسخه کتاب است.
در دانشنامه بریتانیکا آمده که اولین بخش این کتابخانه در فوریه ۱۶۳۸ با اهدای ۴۰۰ نسخه کتاب از طرف جان هاروارد، در دانشکده حقوق تأسیس شد و امسال ۳۸۴ سالگی خودرا جشن می گیرد.
کتابخانه دانشگاه هاروارد حالا یکی از نوآورترین کتابخانه های دانشگاهی در استفاده از منابع به شمار می آید که در سال ۲۰۲۰ در یک پروژه بزرگ، آثار خطی فارسی و علوم اسلامی خودرا نیز به صورت آنلاین در دسترس مخاطبان و پژوهشگران قرار داد.
کتابخانه ها همیشه در طول تاریخ اهمیت داشته اند، اگر از آمریکا و ایالت ماساچوست که دانشگاه هاروارد و بخش اصلی کتابخانه اش را در خود جای داده به ایتالیا برویم، یکی از بزرگترین هنرمندان رنسان در پیکرتراشی و معماری را ملاقات می نماییم که در ساختن کتابخانه ها همکاری قابل توجه داشته است.
کتابخانه ای هنرمندانه در قلب فلورانس
کتابخانه لارنتین (Laurentian Library) در فلورانس ایتالیا، بیش از ۱۱۰۰۰ نسخه کتاب خطی و ۴۵۰۰ کتاب چاپ اول معروف است. ساخت کتابخانه لارنتین در سال ۱۵۲۵ زیر نظر میکل آنژ پیکرتراش و مجسمه ساز مشهور ایتالیایی شروع شد، زمانی که میکل آنژ فلورانس را در سال ۱۵۳۴ ترک کرد، تنها دیوارهای اتاق مطالعه کامل شده بود و ساخت این بنا توسط سه معمار نامدار، باساری، تریبولو و آماناتی، برمبنای طرح و دستورالعمل های شفاهی میکل آنژ ادامه یافت و سرانجام در سال ۱۵۷۱ راه اندازی شد. پنچره های این کتابخانه به علت طویل بودن و کشیدگی آنها از چب به راست معروف هستند.
این کتابحانه به حمایت پاپ مدیچی، کلمنت هفتم ساخته شد که نشان دهد که مردم مدیچی از افراد هوشمند و دانا بوده و اهل تجارت و خرید و فروش نیستند.
رنج یک پیکرتراش
میکلانجلو بوئوناروتی یا میکل آنژ نقاش مشهور ایتالیایی ۶ مارس ۱۴۷۵ میلادی چشم به جهان گشود. این نقاش ایتالیایی جزو هنرمندان بزرگ تاریخ و از مهم ترین هنرمندان دوره رنسانس است. او از زمان کودکی، برخلاف علاقه پدرش، مشتاق هنر و تحصیل دراین زمینه شد و در آخر به دنبال مجادله ای سخت با پدرش به هدف والای خود رسید. در ۱۳ سالگی بعنوان دستیار حقوق بگیر در کارگاه دومنیکو گرلاندایو، استخدام شد.
ابتدا به نقاشی روی آورد اما چون مشتاق پیکرتراشی بود، قبل از آخر دوره نقاشی بعنوان استاد به مدرسه مجسمه سازی که توسط لورنتزوی مدیچی در باغ های مدیچی تأسیس شده بود، منتقل شد. بزرگ ترین نقاشی او، دکوراسیون کلیسای سیستین به تنهایی میان سالهای ۱۵۰۸ و ۱۵۱۲ به دست وی نقاشی شده است. تـندیس داوود، نقاشی های سقفی کلیسای سیستین، مقبره خانوادگی مدیچی و رستاخیز، مهم ترین آثار این هنرمند هستند که تندیس داوود را بدون شک می توان بعنوان نقطه عطف کارنامه کاری میکل آنژ دانست.
این نقاش ایتالیایی در ۱۲ سال آخر عمرش به صورت انحصاری برای خانواده مدیچی کار کرد و سرانجام در ۱۷ فوریه ۱۵۶۴میلادی در رم درگذشت و در کلیسای سانتا کروچه شهر فلورانس به خاک سپرده شد.
کتاب رنج و سرمستی، سرگذشت میکل آنژ به قلم ایروینگ استون است. وی برای نوشتن این زندگینامه چندین سال را در ایتالیا به مطالعه آثار میکل آنژ پرداخت و نتیجه آنرا در کتاب خود منتشر نمود.
کتاب روایت خودرا از کودکی میکل آنژ شروع می کند و همراه با رنج میکل آنژ برای پیکر تراش شدن و سرمستی او از پیکر تراش شدن داستانی زیبا از لحظات مهم میکل آنژ ارائه می دهد.
رنج و سرمستی نوشته ایروینگ استون، با ترجمه پرویز داریوش، در ۸۲۶ صفحه، توسط انتشارات امیرکبیر به چاپ رسیده است.
راوی یک عاشقانه فرانسوی با نوبل ادبی
آندره ژید نویسنده نامدار فرانسوی است که نوشته هایش تاثیر شگفت آوری بر نسل جوان در سالهای بعد از جنگ جهانی داشت، در ۲۲ نوامبر سال ۱۸۶۹ در پاریس به دنیا آمد. خانواده او سخت پایبند به سنت های مذهب پروتستان بود و این مساله تاثیر زیادی بر شکل گیری شخصیت او گذاشت.
بیمار شدن در کودکی فرصت تحصیلات منظم به او نداد اما علم دوستی و فضای فرهنگی خانواده توانست این خلاء را جبران کند. ژید، در پانزده سالگی با شوری عارفانه به یکی از بستگانش دل بست و در سال ۱۸۹۵ با او ازدواج کرد.
دوستی با استفان مالارمه موجب روی آوردن به مکتب سمبولیسم شد اما بعد از مدتی از این مکتب روی گرداند و به تامل در پیچیدگی های زندگی درونی انسان پرداخت.
سفر ژید به آفریقا موجب تغییرات بسیاری در روح و جسم او شد و بعد از آن ژید از تجربیاتی نوشت که از او انسانی تازه ساخته بود. آثاری هم چون مائده های زمینی، ضد اخلاق، درِ تنگ و دخمه های واتیکان، زاییده همین انقلاب روحی هستند.
با شروع جنگ جهانی اول ژید مدتی منزوی شد اما بعد کتاب های اگر دانه نمیرد، کوریدون و سکه سازان را نوشت. کتاب های بازگشت از کنگو و بازگشت از چاد را با هدف تاختن به استعمار نوشت و عضو حزب کمونیست شد اما با برآورده نشدن انتظارات و تمایلات عدالت خواهانه اش با نوشتن کتاب بازگشت از شوروی از این حزب کناره گرفت.
او در سال ۱۹۴۷ جایزه ادبی نوبل را دریافت کرد و ۱۹ فوریه سال ۱۹۵۱چشم از جهان فرو بست.
کتاب ایزابل او که برنده جایزه نوبل ادبی شد، رمانی عاشقانه است که اولین بار در سال ۱۹۱۱ به چاپ رسید.
داستان این رمان در ویرانه های قصری قدیمی در نورماندی شروع می شود. داستان از زبان ژرار لاکاس، روایت می شود که سال ها قبل، در دوران دانشجویی خود، میهمان آن بوده و الان در حال نشان دادن گوشه و کنار قصر به برخی از دوستانش است. دوستان ژرار متوجه می شوند که او با شور و احساسی فراوان درباره این مکان صحبت می کند و او را راضی می کنند تا داستانش را برای آنها تعریف کند.
ژرار عاشق زنی بوده که در یک عکس او را دیده است، او هر طور که شده دوست دارد درباره این زن و خانواده اش که خود در قصر میهمان آنها بوده، چیزهای بیشتری بداند...
کتاب ایزابل نوشته آندره ژید، با ترجمه اسماعیل سعادت توسط انتشارات فرهنگ جاوید در ۱۵۱ صفحه انتشار یافته است.
کتابخانه عجیب، برای مغزهای جذاب
در کتاب ضیافت افلاطون (رساله ای روایی در باب عشق)، شخصیت اصلی که همان سقراط است، نه پول دارد، نه مقام و منصب، و نه ظاهر زیبا، اما دانش، کاریزما، هوش و زیرکی او موجب جذابیتش می شوند، این مساله به ظاهر ساده سبب شکل گیری مطالعات روانشناسی و جامعه شناسی بسیاری شده است، اما در حوزه داستان، هاروکی موراکامی از این مساله استفاده اعجاب انگیز و هوشمندانه ای کرده و کتابخانه عجیب را نوشته است.
کتابخانه عجیب، روایت پسر نوجوانی است که برای گرفتن چند کتاب درباره امپراتوری عثمانی وارد کتابخانه می شود، مسئول کتابخانه که مردی غیرعادی است، او را مارپیچ های مخفی کتابخانه در طبقه پایین و اتاق ۱۰۷ می فرستد و در این اتاق حبس می کند.
مسئول کتابخانه برای پسرک شرط می گذارد که باید کتاب های آنجا را حفظ کند تا اجازه دهد او ازاینجا برود اما پسرک متوجه می شود که مرد می خواهد از این راه مغز او را که هر بار از اطلاعاتی تازه پر شده بخورد، چون از نظر او این مغز خیلی خوشمزه است. پسرک تصمیم می گیرد از مطالعات خود استفاده نماید و از این زندان بگریزد.
کتابخانه عجیب، نوشته هاروکی موراکامی، با ترجمه مهدی غبرایی توسط انتشارات نیکا در ۱۰۰ صفحه انتشار یافته است.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب