نقد فیلم
باقی مانده در سطح و غافل از اصل
لباس دونی: ساخته جدید عباس امینی كه به روایتی چهارمین و به روایتی اولین ساخته وی در مقام كارگردان در سینمای ایران است درامی اجتماعی است كه به مسئله قاچاق گوشت می پردازد و ماجرای پسری به نام امیر را روایت می كند كه چند ماه است از فرانسه دیپورت شده و با پدرش در یك اتفاق هولناك شریك میشود.
قصه كشتارگاه از آن دست قصه هایی است كه تاریخ مصرف دارد و مربوط به حال و هوای همین روزهاست و البته این تاریخ مصرف دار بودن به خودی خود نمی تواند عامل منفی ای باشد بلكه نرفتن به عمق و ماندن در سطح پیرامون موضوعی كه دغدغه امروز مردم است سبب صدمه پذیری داستان شده است.
مساله قاچاق احشام به كشورهای همسایه با وجود كمبود و گرانی گوشت در كشور خودمان و ماجرای نوسانات ارزی و اختلال در بازار ارز توسط سودجویان در قصه كشتارگاه به شكل موازی پیش می رود و اگر تیم فیلمنامه نویس و كارگردانی اثر می توانستند یا می خواستند كه به عمق ماجرا نفوذ كنند آنگاه با اثری درخور و ماندگار مواجه می شدیم كه به هر شكل در اثر فعلی چنین اتفاقی رخ نداده است.
وقتی از نفوذ به عمق ماجرا سخن به میان می آورم دو شاهد مثال برایتان می آورم از همین فیلم: نگاه كنید به صحنه خرید و فروش ارز در بازار غیر رسمی كه در دل تاریكی شب و در یك محوطه گاراز مانند رخ می دهد یا صحنه ای كه اهالی جنوب برای گذران زندگی مجبورند دلارهای قاچاق را به هر شكلی با خود حمل كرده و از جنوب به تهران بیاورند.
چنین صحنه هایی در داستان و ساختار صرفا گذرا بوده و سازندگان اثر نگاهی سطحی و سرسری به آن داشته اند و در عوض زاویه دید خویش را به مسائل خیلی كم اهمیت در داستان مذكور معطوف ساخته اند و كوشیده اند تا اثری انتقادی اجتماعی را روانه پرده سازند كه معتقدم در این وضعیت موفقیتی كسب نكرده و نخواهند كرد.
ساختار اما از متن جلوتر، قوی تر و حرفه ای تر است. نگاه امینی بعنوان كارگردان در كشتارگاه نگاهی است جذاب و پر از استعاره تاكید بر تصاویر كشتار و قطعه قطعه كردن حیوانات در كشتارگاه، نشان دادن یك آیین تشییع جنازه در جنوب كشور بر روی آب، تاكید مكرر بر حضور گوسفندان در فیلم بعنوان یك عنصر كلیدی، تأثیر گذار و تكان دهنده، همه و همه نشان از هوشمندی كارگردان در بیان دغدغه های ذهنی خویش در چارچوب تصاویری پرمعنا دارد كه البته در جای خود واجد ارزش های مثبت به حساب می آید.
بازی بازیگران هم دلنشین و خوب است و بازی های یكدست و كاملا در خدمت داستان را از جانب بازیگران اصلی و تا حدی فرعی فیلم مشاهده می نماییم، تدوین و طراحی صحنه و فیلمبرداری كشتارگاه را هم می توان از نكات مثبت آن ارزیابی كرد كه هر یك به درستی در جای خود قرار گرفته اند و در پیش بردن فیلم موثر هستند و از این لحاظ هارمونی مناسبی را در ساختار مشاهده می نماییم كه به نظر می آید موفقیتی برای كارگردان به حساب می آید و نسبت به ساخته های پیشینش گامی رو به جلو به حساب می آید.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب