نتیجه برگزاری یك هفته به نام تهران چه بود؟

می خواهند از تهران چه بماند؟

می خواهند از تهران چه بماند؟

لباس دونی: این همه حرف زده شد، متحمل هزینه شدند تا برنامه های تجلیل و تقدیر از حافظان تهران صورت گیرد، چند موزه به ضرب و زورِ روز تهران راه اندازی شد تا بگویند تهران چه دارد و چه ندارد. حالا نتیجه اش چه بود؟ مقرر است از این همه خبرهای روز تهران چه به دست آوریم؟


به گزارش لباس دونی به نقل از ایسنا، وضعیتِ تهران، ساخت وسازهایی كه باغ های ایرانی را به برج های بی سروته تبدیل كردند و تعریض كوچه پس كوچه هایی كه سال ها تاریخ را در دل خود پنهان كرده بودند و تخریبِ خانه های قدیمی در بافت های تاریخی به خصوص در "اودلاجان" به دستور مقامات انتظامی تا معتادان را از منطقه دور كنند و هزار و یك دلیل دیگر كه بافت های تاریخی را به كارگاه و انبار كالا تبدیل نموده بودند، برای اولین بار برخی از متخصصان شهری و معماران را بر آن داشت تا برای رهاییِ پایتخت از زخم هایی كه هر روز عمیق تر می شدند، فكری كنند. آنها بررسی های خودرا از نیمه ی دوم سال ۹۰ آغاز كردند و بعد از بررسی های فراوان از میان چند روز كه به وقایع مختلف شهر در سال های گذشته مربوط می شد، سرانجام «یكم آبان» را «روز تهران» نامیدند و چند سال نیز برنامه هایی هرچند كوچك با نام «جشن تهران» برگزار كردند.
آنها متخصصانِ معمار، شهرساز و كارشناسان پیشكسوت حوزه ی میراث فرهنگی بودند كه با راه اندازی موسسه ی «مطالعات تهران، كلان شهر» به فكر چاره ای برای نجات این كلان شهر افتادند، تا با انتخاب روزی به نام این شهر، شاید بتوان از این طریق تهران و دردهایش را شناخت و نجاتش داد.
چاره جواب داد، برای محسوس شدن زخم هایی كه هر روز تهران را با خود به پایین می كشید. آن اندازه كه مسئولان شهری نسبت به این مناسبت حساس شدند و ترجیح دادند خودشان روزی را به این نام انتخاب كنند و آن شد كه شورای اسلامی شهر تهران در ۱۲ مرداد ۱۳۹۵ با تصویب ارائه طرح پیشنهادی به شورای فرهنگ عمومی كشور برای تعیین «روز پایتخت»، ۱۴ مهرماه را بعنوان "روز تهران، پایتخت ایران اسلامی" تعیین كرد.
از آن روز به بعد هر سال چند برنامه به برنامه های روز تهران اضافه شدند، البته كه امسال نیز از این قاعده مستثنی نبود، به خصوص آن اندازه بزرگتر كه از یك روز به یك هفته رسید. از برگزاری تهران گردی های چند هفته یك دفعه احمد مسجد جامعی و تیم تهرانگردش در روز نخست این هفته یعنی ۱۲ مهر گرفته تا برگزاری مراسم های هر روزه توسط شهرداری منطقه ۱۲ با نام «قلب طهران» و افتتاح چند موزه با عنوان های مختلف در رابطه با تهران مانند «خانه مینایی» با عنوان «موزه تهران»، خانه موزه معماری "لرزاده"، یا نمایشگاه دیرینه شناسی تهران در موزه ملی ایران!
حالا هفته تهران به اتمام رسید، حرف های زیادی زده شد و هزینه های زیادی متحمل شدند تا مراسم مختلفی مانند تقدیر و تجلیل از حافظان تهران برگزار كنند و موزه هایی كه به ضربِ و زورِ این روز، افتتاح شدند تا نشان دهند همه چیز برای تهران و روز و هفته و ماه اش برنامه ریزی شده است. اما یك سؤال مطرح می شود در طول این یك هفته نمایش، چه قدر به تهرانی ها و مالكان آثار و بناهای تاریخی آموزش داده شد یا برایشان حرف زدند كه چطور و با چه تسهیلاتی می توانند از بناهای تاریخی شهر حفاظت كنند تا میراثِ تهران پابرجا بماند.
متولیان برگزاری هفته تهران كه در واقع متولیان شهری بودند چه قدر در طول این یك هفته تلاش كردند تا علاوه بر فرهنگ سازی مناسب به مردم تهران و به خصوص مالكان بناهای تاریخی از مردم عادی گرفته تا دستگاه های دولتی كه بناهای تاریخی را مالكیت می كنند، نشان دهند و به آنها امیدواری تزریق كنند برای این حفاظت! حرف هایی كه بتواند راهكاری عملی برای حفاظت از باقی مانده های تهران قدیم باشد.
مانند كمك به مالكان مغازه های تاریخی كه در دل خود تاریخ های چند هزار ساله جا داده اند تا بناهای تاریخی كه سال هاست منتظر یك نگاه از طرف متولیانِ فرهنگی و تاریخی كشورند.
اساسا جابه جا كردن روز تهران از اول آبان به ۱۴ مهر برای «تهران فرقی ندارد. تهرانی باقی مانده از تخریب ها و آلودگی هایی كه در طول دست كم یكی دو دهه گذشته به آن لطمه زده، اما كسی از آن دم برنمی آورد. بی توجهی به تاریخی كه به مرور از دست می رود و نه تنها مدیریت شهری كه میراث فرهنگی هم كه امسال كوشش كرد در هیچ برنامه و مراسمی نباشد؛ شاید برای جلوگیری از بروز هر نوع توقعِ جدیدی برای تهرانِ تاریخی!
از تهران و پلِ تاریخی «كن» كه نوروز امسال و با سیل تهران قسمتی از آن تخریب شد یا «عشرت آباد» محصور شده بین دیوارهای نظامی میدان سپاه، «دیوار ۵۰۰ ساله حصار طهماسبی» كه امروز چند متر بیشتر از آن باقی نمانده، خانه ی «فیلبند» در ورودی تهران قدیم، بازار تهران، خانه ی «شیخ فضل الله نوری» و خانه های قدیمیِ باارزش در دل بافت تاریخی تهران در «اودلاجان» یا خیابان ثبت ملی شده ولیعصر و جداره هایی كه هر روز برج می زایند، تا شهر ری و فضاهای تازه كشف شده در طول یك سال قبل كه هیچ خبری از ادامه ی مرمت ها و ساماندهی ها از آنها نیست و هر كدام توقعی برای مدیریت شهری و میراث فرهنگی استان تهران می توانند محسوب شوند.




منبع:

1398/07/21
23:36:53
5.0 / 5
4665
تگهای خبر: تخصص , دستگاه , موزه , نمایشگاه
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)

تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب
لطفا شما هم نظر دهید
= ۸ بعلاوه ۳
لباس دونی