شما سازنده ی جام مارلیك را می شناسید؟
لزوم تصویب قانون برای مالكیت فكری در میراث فرهنگی
به گزارش لباس دونی «حمایت از میراث فرهنگی محدود به زمان و شخص نیست و نمی توان آنرا برای یك محدوده زمانی نهایتاً ۵۰ ساله یا فقط در زمره اموال و مالكیت آفریننده یا وراث آن قرار داد، مانند این كه قصد شناسایی سازنده جام مارلیك را داشته باشیم.»
به گزارش لباس دونی به نقل از ایسنا، به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، منیر خلقی مدیر امور بین الملل و حقوقی پژوهشگاه اظهار نمود: اگر بر این باور باشیم كه مالكیت فكری تولید ثروت از علم یا هنر را مورد توجه دارد شاید به جرأت می توان اظهار داشت كه ایران یكی از كم نظیرین ترین كشورهایی است كه از دیرباز، از علم تولید ارزش كرده است.
او شاهد این مدعا را میراث فرهنگی معرفی نمود و اضافه كرد: موزه های دیرینه شناسی تا مردم شناسی و بازار و زندگی روزمره مان به خوبی این را نشان داده است. اگر میراث فرهنگی را كه امروز با رویكرد و تعبیر غربی كه به دو بخش ملموس و ناملموس تقسیم شده، با تعمق نگاه نماییم متوجه می شویم كه نقش تفكر بعنوان یكی از جنبه های دارای ارزش های مالی در این عرصه، با قالب نمودهای مادی و معنوی در میراث فرهنگی هویداست. در واقع میراث فرهنگی و تجلیات آن در چارچوب آثار مادی و ملموس (اعم از منقول یا غیر منقول) و معنوی یا ناملموس كه شامل فرایندها، روش ها، سبك ها و آفرینش ها هستند، ارتباط نزدیك و دوری با آنچه مالكیت فكری تعبیر می شوند، دارند.
وی ارتباط نزدیك را از آن جهت بیان كرد كه موارد مختلف را می توان اختراع بشری دانست كه بدون تردید با تفكر و اندیشه بشری توأم است و امروزه چنین موضوعاتی در قالب حمایت های حقوق مالكیت فكری تحت عناوین مالكیت های صنعتی و مالكیت های هنری قرار می گیرند.
حمایت از میراث فرهنگی برای یك محدوده زمانی ۵۰ ساله نیست
وی همینطور پشتیبانی از میراث فرهنگی را محدود به زمان و شخص ندانست و تصریح كرد: میراث فرهنگی حاصل اندیشه و تفكر گذشتگان و گذشته ی بشر است كه امروز به امانت در دست ماست ازاین رو پشتیبانی از میراث فرهنگی را نمی توان برای یك محدوده زمانی نهایتاً ۵۰ ساله یا فقط در زمره اموال و مالكیت آفریننده یا وراث آن قرار داد، چون گاهی خالق و آفریننده اثر ناشناخته و مجهول است یا اثر و مال در مرتبه ای است كه به تملك اشخاص محدودی نمی تواند در آید.
خلقی در ادامه با طرح پرسش هایی بیان كرد: آیا می توان برای نمونه فهمید چه كسی آفریننده جام مارلیك یا نقش برجسته بیستون بوده یا طرح نقش و پلان بنای عظیم تخت جمشید را می توان به هنرمند یا آفریننده ی شناخته شده ای نسبت داد؟ یا برای باز آفرینی و احیای یك هنر دستی رو به زوال باید از وارثان هنرمندی كه به شیوه استاد و شاگردی هنری كهن را آموخته اند، مجوز گرفت و حقوق معنوی و مادی آنان را محترم شمرد؟
وی با تاكید بر این كه در این زمینه سوالات مختلفی ذهن پژوهشگران و فعالان حوزه میراث فرهنگی را به خود مشغول می كند، افزود: امروزه با توسعه فناوری ها علاوه بر آنكه زمینه ای برای حمایت و حفاظت از میراث فرهنگی مانند دیجیتالی كردن آثار موزه ای، نقشه های معماری و دیرینه شناسی و اسناد فراهم شده، ورود حوزه كسب و كار و نوآوری و خلاقیت با استفاده از فناوری های دیجیتالی هم فضا و عرصه ای را بوجود آورده تا مسئله مالكیت فكری و حقوق مترتب به آن بیشتر از پیش در حوزه میراث فرهنگی مورد توجه قرار گیرد، چون ورود به این حوزه علاوه بر موضوعات فرهنگی و طرح حقوق سنتی در میراث با عنایت به آثار اقتصادی آن لزوم شناخت و آگاهی از حقوق مالكانه در این عرصه را نیاز دارد.
ورود استارتاپ ها به مالكیت فكری
به قول خلقی، تقویت و پشتیبانی از ورود استارت تاپ ها در این عرصه به ابتكار پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری و تلاش معاونت فناوری و كاربردی سازی سبب شد تا در تداوم همكاریهای بین پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری با معاونت مالكیت فكری وزارت دادگستری و مركز ملی آموزش مالكیت فكری نسبت به برگزاری نخستین كارگاه و نشست تخصصی مالكیت فكری ویژه استارتاپ ها اقدام نماییم.
مدیر امور بین الملل و حقوقی پژوهشگاه اظهار داشت: در طرح بحث این مورد كه از برنامه ها و سیاست های كلان ملی است، دومین دور همكاری را امسال با مركز ملی آموزش مالكیت فكری تجربه می نماییم و امید آن داریم تا با همكاری و مساعدت صاحبنظران، پژوهشگران و جوانان فعال در این حوزه، این نخستین كارگاه را كه به مبانی و مقدمات حقوق مالكیت فكری می پردازد به كارگاه های تخصصی آتی پیوند بزنیم.
میراث فرهنگی و حوزه های در رابطه با آن تنها حفاظت از گذشته نیست
سید احمد محیط طباطبایی مشاور ریاست پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری در این جلسه با اشاره به مفهوم خلاقیت و كاربست آن بیان كرد: ایران در گذشته برخلاف اروپا به لحاظ دسترسی به منابع سرزمینی محدود بوده و ساكنان آن با همت توانسته اند آنرا قابل زیست كرده و یكی از شاخص ترین تمدن ها را در آن به وجود آورند.
وی با مهم دانستن بازگشت به خصوصیت های فرهنگی و تاریخی اضافه كرد: میراث فرهنگی و حوزه های در رابطه با آن تنها حفاظت از گذشته نیست بلكه تكیه بر میراث فرهنگی حتی در حوزه قانونگذاری بعنوان بخش حافظه خلاقیت راه گشا و پاسخگوی مشكلات و نیازهایی است كه جامعه امروز با آن مواجه می باشد.
مالكیت فكری ابزار تولید ثروت از علم و دانش
محمود حكمت نیا، سرپرست معاونت مالكیت فكری وزارت دادگستری در ادامه با بیان مواردی در مورد مبانی و مفاهیم مالكیت فكری هدف مالكیت فكری را اقتصادی خواند كه در حوزه رقابت شكل می گیرد، اظهار نمود: ابزار تولید ثروت از علم و دانش كه بخش خصوصی به دنبال آن است مالكیت فكری است.
وی با بیان این نكته كه اموال فكری محدودیت اموال فیزیكی را ندارند، اظهار داشت: در این زمینه اعطای حقوق انحصاری به دارایی های فكری باید توجیه و مبتكر طرح باید بداند كه در ازای افشاء ایده، چه چیزی نصیبش می شود.
او با اشاره به حقوق مالكیت فكری در حوزه میراث فرهنگی اضافه كرد: در دوره های قبل مالكیت را حق استفاده انحصاری تعریف می كردند كه مانع دیگران در تصرف شود اما امروز مالكیت را ضمن حفظ آن تعریف از دو جهت توسعه داده اند.
مالكیت فكری برای پیشگیری از كپی برداری به قانون نیاز دارد
محمد حسین عرفان منش سرپرست مركز ملی آموزش مالكیت فكری هم با مرور كلی بر سیستم مالكیت فكری در ایران به بررسی وضعیت حاضر و بررسی آماری مالكیت فكری پرداخت و اظهار داشت: تا زمانی كه مالكیت معنوی (قانون) نداشته باشد صاحبان اختراع تمایلی به افشا ندارند، چون اثرشان كپی قرار می شود. در صورت وجود این قوانین می توانیم زمینه خلاقیت های بعدی را به وجود آوریم.
وی به اهمیت بحث مالكیت فكری اشاره نمود و با نگاهی آماری به وضعیت جهان اضافه كرد: شركت های بزرگ استراتژی علاوه بر مالكیت فكری به تجاری سازی برندها پرداخته اند.
عرفان منش در ادامه با طرح این پرسش كه مالكیت فكری در كشورهای در حال توسعه چگونه است؟ اضافه كرد: هر كشوری با عنایت به توسعه یافتگی و شرایط اقتصادی باید از مالكیت فكری حمایت كند، این در شرایطی است كه مالكیت فكری به اختراع محدود نمی گردد و علائم تجاری، آثار ادبی و طرح های صنعتی را هم شامل می شود.
ایشان در ادامه به كاركردهای مالكیت فكری اشاره و آنرا یك سرمایه دانست و بیان كرد: مالكیت فكری در كنار كالا و خدمات دارای ارزش است و همزمان ارزش آن افزایش یا كاسته می شود.
وی در ادامه مالكیت فكری را یك دارایی دانست كه متعلق به افراد جامعه است و همه مردم باید از این دانش و دارایی كه در اختیار دارند آگاه باشند، چون زمانی كه مردم جامعه به این بینش برسند كه می توانند از مالكیت فكری استفاده كنند می توانند دارایی های مشروع خویش را افزایش دهد.
سرپرست مركز ملی آموزش مالكیت فكری همینطور با بیان این نكته كه فلسفه مالكیت فكری یعنی اینكه بتوانیم بهره اقتصادی ببریم اضافه كرد: كنشگران مالكیت فكری در این اندیشه هستند كه بحث مالكیت فكری را تجاری كنند.
شناسایی مصادیق میراث فرهنگی كه جنبه مالكیت فكری دارد
محمد هادی میر شمسی عضو هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبایی هم اظهار نمود: نخست باید مصادیق میراث فرهنگی كه جنبه مالكیت فكری دارد را شناسایی و به ثبت آنها بپردازیم.
وی با اشاره به اینكه حقوق مالكیت فكری به دوشاخه ادبی هنر و صنعتی تقسیم می شود، اظهار نمود: ثبت یكی از الزاماتی است كه در همه ی نظام های حقوقی دنیا بعنوان یك شرط الزامی برای حقوق مالكیت صنعتی ذكر شده و غالباً ثبت برای مالكیت ادبی هنری موضوعیت ندارد.
هادی میرشمسی در تعریف ثبت اظهار داشت: شخصی كه تقاضای حمایت دولت از آفرینش ذهنی اش را دارد، باید در فرمولاسیون دولت حركت كرده و طبق قوانین و راه های موجود مال فكری اش را به ثبت برساند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب