دفتری برای ایران نامه های فارسی به ولادیمیر مینورسكی
نامه های فارسی به «ولادیمیر فیودورویچ مینورسكی»، خاورشناس و ایران شناس فقید روس در چارچوب كتابی با عنوان «دفتری برای ایران» مننشر شده است. به این بهانه، نگاهی انداخته ایم بر این كتاب و جایگاه مینورسكی در جهانِ ایران شناسی.
استاد ایرج افشار هنگام تدوین کتاب «نامه های ژنو، از سید محمدعلی جمالزاده به ایرج افشار» که با همکاری محمد افشین وفایی و شهریار شاهین دژی به طبع رسید [در فیلمِ مستندِ فرزانه فروتن ایران مدار ما[۱] بیان داشت: «بسیاری از نامه ها بی شک کمک شایسته ای به شناخت عواطف انسانی و وطن دوستی و نحوه‌ی تفکرات و شمّ انتقادی و دقت نظر و رویه‌ی علمی و صدها دقیقه دیگر مربوط به حالات و روحیات نگارنده‌ی نامه خواهد داشت. شاید خوانندگان محق باشند در این که بگویند که از چاپ مسائل خصوصی از قبیل خریدن دوا و جز این ها چه فایده‌ی عامی حاصل است... من درج صورت کامل آنها را برای نشان دادن کیفیت روحی و نحوه‌ی تفکر فرد لازم می دانم.»
امروزه به سبب گستردگی فضای مجازی و برخط (online) شدن و شتاب در ارتباطاتِ لحظه ای نامه و نامه نگاری از رونق افتاده است. پُر چرت نیست اگر می گویند: «فضای مجازی سم است و خزان ادبیات فارسی را می تواند به دنبال داشته باشد!» و به قول ناصرخسرو: «بربود خزان ز باغ رونق» و این کوتاه نویسی و تندنویسی با غلط های فاحش املایی این گلستان را آفت زده خواهدنمود.
این پیش درآمد بدان سبب نوشته شد که در خلال گپ وگفت درباره‌ی تعطیلی کتاب خانه ها به سبب شیوع کرونا؛ دوست فاضل کتابدارِ کتابخوانم هانی مضفری نیا کتاب «دفتری برای ایران، نامه های فارسی به ولادیمیر مینورسکی» به کوشش گودرز رشتیانی را پیشنهاد نمود بخوانم و این چند سطر به پاس تلاش ارجمند دکتر رشتیانی در معرفی مینورسکی [هر چند کوتاه و گذرا] در این کتاب و کتاب دیگرش «ره آورد مینورسکی» قلمی می شود.
روایت اول: «دفتری برای ایران» مجموعه ای است شامل بیش از پانصد نامه‌ی فارسی از نامه نگاری های گسترده میان ناموران ایرانی با ایران شناس برجسته‌ی سده‌ی بیستم میلادی، ولادیمیر مینورسکی. اصل این نامه ها حالا در انستیتوی نسخ خطی شرقی آکادمی علوم روسیه در سنت پترزبورگ نگهداری می شود. ۱۲۷ نامه از محمد قزوینی، ۶۹ نامه از سیدحسن تقی زاده، ۲۵ نامه از عباس اقبال آشتیانی، ۲۲ نامه از فخرالدین شادمان، ۲۰ نامه از ایرج افشار، همین تعداد از احسان یارشاطر، ۱۷ نامه از علی اصغر حکمت، ۱۱ نامه از مجتبی مینوی و... قسمتی از نامه های گردآمده در این کتاب است که از جهات مختلف برای پژوهشگران اهمیت دارند.
«ولادیمیر فیودورویچ مینورسکی» (۶ فوریه‌ی ۱۸۷۷ – ۲۵ مارس ۱۹۶۶) خاورشناس و ایران شناس روس و استاد دانشگاه لندن، با تالیفاتی در زمینه‌ی تاریخ، ادبیات، جغرافیا، و فرهنگ فارسی و کردی و لری شهره است.
ولادیمیر فیودورویچ مینورسکی
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب